Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Διαγράψτε..... Διαγράψτε...... Διαγράψτε......






Εκπληκτικό κείμενο,
(από τον Γάλλο λογοτέχνη Jean Richepin)

Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων. Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο. Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη.Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού.Από την ιατρική σας, την φαρμακευτική σας. Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα) Από την φυσική σας, χημεία Από την αστρονομική σας Από την πολιτική σας Από την καθημερινότητα σας. Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας,τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας. Σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική. Διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη), σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα. Αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο, σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε.

Θα πείτε «δεν γίνεται».
Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση!
Δέν γίνεται νά σβήση ή ʽΕλλάδα, ό Έλληνας, ή προσφορά του πάνω σ΄ αύτόν τόν πλανήτη!!!
Η πρόκληση πάντως ισχύει.»

- Jean Richepin.




Ποτέ μην εγκαταλείψεις τα άτομα που αγαπάς!!!




Σαν κάθε καλή μητέρα, όταν η Κάρεν ανακάλυψε ότι άλλο ένα μωρό ήταν στο δρόμο, έκανε ό,τι ήταν δυνατόν να βοηθήσει και να προετοιμάσει τον τρίχρονο γιο της τον Μάικλ για το καινούργιο βρέφος! Ανακάλυψαν ότι το καινούργιο μωρό ήταν κοριτσάκι! Και μέρα με τη μέρα, νύχτα με τη νύχτα, ο Μάικλ τραγουδούσε στην αδερφή του, που ήταν στην κοιλιά της μητέρας του! Η εγκυμοσύνη για την Κάρεν προχωρούσε κανονικά!

Μετά ήρθαν οι πόνοι! Κάθε πέντε λεπτά! Κάθε ένα λεπτό! Περιπλοκές παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της Γέννας! Ώρες Τοκετού! Τέλος, η μικρή αδελφή του Μάικλ γεννήθηκε, αλλά είναι σε σοβαρή κατάσταση! Με σειρήνες, μέσα στη νύχτα, το «Πρώτων Βοηθειών» σπεύδει να μεταφέρει το νεογέννητο, στο Νοσοκομείο της Αγίας Μαρίας! Στην Εντατική των Νεογνών!

Οι μέρες περνούν! Το μικρό κοριτσάκι χειροτερεύει! Οι γιατροί το λένε στους γονείς: «Υπάρχουν λίγες ελπίδες! Να είστε προετοιμασμένοι για τα χειρότερα!» Η Κάρεν και ο σύζυγός της, επικοινωνούν με το κοιμητήριο του τόπου, για έναν τάφο! Είχαν ετοιμάσει ένα ειδικό δωμάτιο στο σπίτι τους, για το νέο μωρό, και τώρα προετοιμάζουν μια Κηδεία!

Ο Μάικλ παρακαλεί συνέχεια τους γονείς του, να τον αφήσουν να δει την αδελφή του! «Θέλω να της τραγουδήσω!» λέει! Δεύτερη βδομάδα στην Εντατική. Φαινόταν πως θα έχουν μια Κηδεία πριν το τέλος της εβδομάδος! Ο Μάικλ συνεχίζει να γκρινιάζει: Να θέλει να τραγουδήσει στην αδελφή του! Αλλά τα παιδιά δεν επιτρέπονται στην Εντατική. Η Κάρεν το παίρνει απόφαση: Θα πάρει τον Μάικλ εκεί, είτε τους αρέσει, είτε όχι! Αν δεν δει την αδελφή τώρα, ίσως να μην την δει ποτέ! Τον ντύνει σε μια μεγάλη απολυμαντική φορεσιά και προχωρά μαζί του στην Εντατική. Μοιάζει σαν ένα κινούμενο καλάθι πλύσης, αλλά η Προϊσταμένη τον αναγνωρίζει σαν παιδί, και φωνάζει: «Βγάλτε αυτό το παιδί από ΄δω τώρα! Τώρα αμέσως. Δεν επιτρέπονται παιδιά....»

Το μητρικό αίσθημα υπερισχύει στην Κάρεν: Η συνήθης καλότροπη Κυρία, βλέπει μ΄ ατσάλινο βλέμμα τη Νοσοκόμα στα μάτια: «Δεν θα φύγει, αν δεν τραγουδήσει στην αδελφή του!» Η Κάρεν φέρνει τον Μάικλ δίπλα στο κρεβάτι της αδελφής του. Κοιτάζει το μικρό μωρό, που χάνει τη μάχη για τη Ζωή, κι αρχίζει να τραγουδά με μια αγνή φωνή που βγαίνει απ΄ την καρδιά ενός τρίχρονου μωρού, το νανούρισμα:
«Είσαι η Λιακάδα μου,
η μόνη μου Λιακάδα!
Με κάνεις ευτυχισμένο,
όταν οι ουρανοί είναι γκρίζοι!»

Αμέσως το μωρό-κοριτσάκι ανταποκρίνεται! Ο παλμός του γίνεται ήρεμος και σταθερός! «Συνέχισε να τραγουδάς, Μάικλ!»

«Ποτέ δεν θα γνωρίσεις, ακριβή μου,
πόσο Σ΄ ΑΓΑΠΩ!!!!
Σε παρακαλώ: Μην πάρεις μακριά
Τη Λιακάδα μου!»

Η ανώμαλη επιβαρημένη αναπνοή γίνεται μαλακιά! Σαν το γουργουρητό της γάτας! «Συνέχισε να τραγουδάς, Μάικλ!»

«Την άλλη βραδιά, ακριβή μου,
καθώς κοιμόμουν,
ονειρεύτηκα ότι σε κρατούσα
στην αγκαλιά μου»

Η μικρή αδελφή του Μάικλ χαλάρωσε ξεκούραστα! Θεραπευτική ξεκούραση φαίνεται να ξαπλώνει πάνω της! «Συνέχισε να τραγουδάς, Μάικλ!» Δάκρυα κυριαρχούν στο πρόσωπο της αυταρχικής Προϊσταμένης! Και η Κάρεν λάμπει!

«Είσαι η Λιακάδα μου,
η μόνη μου Λιακάδα!
Σε παρακαλώ:
μην πάρεις τη Λιακάδα μου!»

Τα σχέδια της Κηδείας διαγράφονται! Την επόμενη μέρα, Ακριβώς την επόμενη μέρα, το μικρό κοριτσάκι είναι αρκετά καλά για να πάει Σπίτι!

Το Περιοδικό Woman’s Day το ονομάζει: «το Θαύμα του Τραγουδιού του Αδελφού» Και είναι μια αληθινή Ιστορία! Το Ιατρικό Προσωπικό, απλά το ονόμασε: «Το Θαύμα!» και η Κάρεν το ονόμασε: «Το Θαύμα της Αγάπης του Θεού».

Ποτέ μην εγκαταλείπεις τα άτομα που αγαπάς.









Πώς μεγαλώσαμε......


 







H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε...

Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή:
περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας.
Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε,
δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε
και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί
για να κοινωνήσουμε.

Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή...

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε
ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί...
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι
και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης».
Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια
φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά...
Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά,
κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα.
Οι κούνιες ήταν φτιαγμένες από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα
για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα
και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα.
Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας
δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση...

Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα
και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει
τα φώτα στους δρόμους.
Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει.
Τότε δεν υπήρχαν κινητά.
Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος
για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους».
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα
και δεν έτρεχε τίποτα.
Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν
με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα...
Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου.
Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλον
και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι.
Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.
Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό
και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας
το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι...

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet.
Εμείς είχαμε φίλους...
Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε...
Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο
και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία.
Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας.
Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα...
Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου.
Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο,
και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή,
παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι
για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια
των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα.
Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας,
ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο!
Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος
έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι
και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη.
Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι... Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια
και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία
χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30
και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ...
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο
και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα
σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα
και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί....







Για το παιδί μου!!!!....




Μόνο γι΄ αυτό το πρωινό,
θα χαμογελάσω όταν θα δω το πρόσωπό σου,
και θα γελάσω, όταν θα σε δω ότι πας να κλαψουρίσεις!
Μόνο γι΄ αυτό το πρωινό, θα σ΄ αφήσω να διαλέξεις τι θα φορέσεις!
Θα χαμογελάσω και θα σου πω πόσο τέλειο είναι!
Μόνο γι΄ αυτό το πρωινό, θα πάω στο πλυντήριο,
και μετά θα σε πάω στο πάρκο να παίξεις!
Μόνο γι’ αυτό το πρωινό, θ΄ αφήσω τα πιάτα έτσι, στο νεροχύτη,
και θα καθίσω να μου δείξεις πώς θα συναρμολογήσουμε
το παζλ που σου αρέσει!
Μόνο γι΄ αυτό το απόγευμα, θα αποσυνδέσω το τηλέφωνο,
και δεν θ΄ανοίξω τον υπολογιστή!
Θα πάμε στην πίσω αυλή και θα παίζουμε κάνοντας φούσκες στον αέρα!
Μόνο γι΄ αυτό το απόγευμα, δεν θα σου φωνάξω ούτε για μια φορά,
ούτε καν θα γκρινιάξω!
Κι όταν περνάει το αυτοκίνητο με τα παγωτά,
θα σου πάρω ένα μεγάλο!
Μόνο γι΄ αυτό το απόγευμα, δεν θ΄ ανησυχώ για το τι θα γίνεις
όταν θα μεγαλώσεις, ούτε θ΄ αναρωτιέμαι για κάθε απόφαση
που θα πάρεις στο μέλλον!
Μόνο γι΄ αυτό το απόγευμα, θα σ΄ αφήσω να με βοηθήσεις
να κάνουμε κουλουράκια, και δεν θα στέκομαι από πίσω σου να τα διορθώνω!
Μόνο γι΄ αυτό το απόγευμα, θα σε πάω στα Μακντόναλντς,
και θα πάρουμε και οι δύο χαπιμίλ,
για να έχει μέσα δύο παιχνιδάκια!
Μόνο γι΄ αυτό το απόγευμα, θα σε κρατήσω στην αγκαλιά μου,
και θα σου πω την ιστορία για το πώς γεννήθηκες,
και πόσο πολύ σ΄ αγαπώ!!!!!
Μόνο γι΄ αυτό το βράδυ θα σ΄ αφήσω να τσαλαβουτάς
και να πιτσιλάς μέσα στη μπανιέρα και δεν θα θυμώσω!
Μόνο γι΄ αυτό το βράδυ θα σ΄ αφήσω να μείνεις ξύπνια ως αργά,
και θα καθίσουμε στην αυλή και θα μετρήσουμε όλα τ΄ αστέρια!
Μόνο γι΄ αυτό το βράδυ θα σ΄ έχω αγκαλίτσα με τις ώρες
και θα χάσω τις αγαπημένες μου σειρές στην τηλεόραση!
Μόνο γι΄ αυτό το βράδυ θα παίζω με τις μπούκλες
και τα δαχτυλίδια των μαλλιών σου
όταν εσύ θα λες την προσευχή σου στον Κύριο!
Και εγώ απλά θα είμαι ευγνώμων στον Θεό εκείνη τη στιγμή,
που μου έδωσε το πιο μεγάλο δώρο που μπορεί να δοθεί!
Θα σκέφτομαι όλες εκείνες τις μητέρες και τους πατέρες
που ψάχνουν για τα παιδιά τους που έχουν εξαφανιστεί!
Τις μητέρες και τους πατέρες που επισκέπτονται τους τάφους
των παιδιών τους αντί για τις παιδικές κρεβατοκάμαρες!
Και τις μητέρες και τους πατέρες που είναι στα δωμάτια των Νοσοκομείων παρακολουθώντας τα παιδιά τους να υποφέρουν,
χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτε για να τα βοηθήσουν,
και ουρλιάζοντας μέσα τους γιατί δεν μπορούν να το αντέξουν άλλο!!!!!!
Και μετά θα σε φιλήσω γλυκά, θα σου πω άλλη μια ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!
και θα σε σφίξω στην αγκαλιά μου λίγο πιο σφιχτά, για λίγο πιο πολύ ακόμα!
Είναι τότε, που θα ευχαριστήσω τον Θεό για σένα,
και δεν θα Του ζητήσω τίποτε άλλο,
παρά μόνο άλλη μια μέρα!!!!!......
άλλη μια μέρα μαζί σου!!!!!.....


****************************************************************

Γραμμένο για την Ρέϊτσελ, 10 ετών, που έχει καρκίνο στον εγκέφαλο
και πρέπει να εγχειριστεί! Οι γονείς ζητούν προσευχή για θεραπεία! Μένουν στο Άρλινγκτον! Ο πατέρας λέγεται Τζόρτζ και είναι 29 ετών!




Στέλιος Καζαντζίδης: Ο δικός μας Τεμέτερον!






Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931 και πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2001. Μητέρα του ήταν η Χατζίδαινα. Ο πατέρας του Χαράλαμπος, χτίστης στο επάγγελμα ήταν στα χρόνια της κατοχής ενεργός στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος της Επιμελητείας Του Αντάρτη (ΕΤΑ). Ο έφηβος Καζαντζίδης αναγκάζεται να κάνει πολλές δουλειές για να βγάλει το μεροκάματο. Δουλεύει σε εργοστάσια, υφαντουργεία, πουλάει τσιγάρα και κρύο νερό σε κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας. Άσχημη εμπειρία για τον Καζαντζίδη η στρατιωτική του θητεία στο Διόνυσο Αττικής. Κατά τη στρατιωτική του θητεία ορίστηκε υπεύθυνος σε τάγμα μουλαράδων και εκεί μια κλωτσιά στα γεννητικά του όργανα, του στέρησε την πατρότητα.

Ο πρώτος άνθρωπος που εκτίμησε την φωνή του ήταν κάποιο αφεντικό του, που καθώς τον άκουσε την ώρα της δουλειάς του χάρισε μια κιθάρα. Δάσκαλος του Καζαντζίδη υπήρξε ο Στέλιος Χρυσίνης, ένας τυφλός συνθέτης.

Στα 1952, ο Καζαντζίδης κάνει το δισκογραφικό ντεμπούτο του με ένα τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα. Το τραγούδι αυτό έφερε τον τίτλο "Για μπάνιο πάω". Ήταν ένα τραγούδι γραμμένο για τον καύσωνα που επικρατούσε εκείνο το καλοκαίρι στην πρωτεύουσα. Ο δίσκος δεν πούλησε γιατί μιμήθηκε τη φωνή του Πρόδρομου Τσαουσάκη και η καριέρα του Στέλιου Καζαντζίδη θα έσβηνε πριν καλά καλά αρχίσει. Αυτός που αντιλήφθηκε τις δυνατότητες της φωνής του Καζαντζίδη ήταν ο συνθέτης Γιάννης Παπαϊωάννου. Το τραγούδι του Οι βαλίτσες γίνεται μεγάλη επιτυχία και το φαινόμενο Καζαντζίδης αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά.

Τον Οκτώβρη του 1965, Καζαντζίδης, Μαρινέλλα και ο Μανώλης Αγγελόπουλος προετοιμάζουν συναυλίες, που τελικά δε θα πραγματοποιηθούν, αφού λίγους μήνες αργότερα ο Καζαντζίδης πήρε τη μεγάλη απόφαση να σταματήσει τις ζωντανές εμφανίσεις σε κέντρα. Αιτία είναι η αποστροφή του για την κατάσταση που επικρατούσε στα νυχτερινά κέντρα. Χαρακτηριστικά η Μαρινέλλα αναφέρει πως μόνον στο μαγαζί που ο Καζαντζίδης δούλευε απαγορευόταν (από τον ίδιο φυσικά) οι τραγουδίστριες να κάθονται στα τραπέζια των εύρωστων οικονομικά πελατών. Η αποχώρηση του Καζαντζίδη από το πάλκο, «...αποτελεί την πιό δραματική μορφή σιωπηλής διαμαρτυρίας απέναντι σε ένα αμείλικτο σύστημα διαπλοκής από νεόπλουτους θαμώνες, αφεντικά της δισκογραφίας και μπράβους της νύχτας...»

Ο Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα και τον ποδοσφαιριστή Μίμη Παπαϊωάννου φτάνουν στη Γερμανία για συναυλίες. Η υποδοχή που τους επιφυλάσσουν οι ομογενείς είναι συγκινητική. Μαζί τους ο νεαρός -τότε- δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Χρήστος Νικολόπουλος. Την ίδια εποχή ο Καζαντζίδης και ο Χρήστος Κολοκοτρώνης (μουσική και στίχους αντίστοιχα) δημιούργησαν τον ύμνο της ΑΕΚ που ερμήνευσε ο Παπαϊωάννου: "Νικήστε, νικήστε".

Είχε προηγηθεί στα 1959 δικαστική διαμάχη του Καζαντζίδη με την δισκογραφική εταιρεία COLUMBIA, με αφορμή τις, μεγάλου μεγέθους, πωλήσεις του τραγουδιού "Μαντουμπάλα" πωλήσεις ρεκόρ, που την εποχή εκείνη αγγίξανε τις 100.000. Στην άλλη όψη του ίδιου δίσκου, περιλαμβάνεται το "Δυο πόρτες έχει η ζωή", σε μουσική του ίδιου του Καζαντζίδη. Παρά τις χωρίς προηγούμενο πωλήσεις και τη στιγμή που η εταιρεία έβγαζε εκατομμύρια από το συγκεκριμένο δισκάκι, ο ίδιος ο τραγουδιστής πήρε λιγότερες από 1000 δραχμές. Αυτό συνέβη καθώς οι τραγουδιστές τότε πληρώνονταν ένα εφάπαξ ποσό για τον κάθε δίσκο και δεν λάμβαναν ποσοστά από τις πωλήσεις. Στον Καζαντζίδη χρωστάνε πολλά οι σύγχρονοι τραγουδιστές αφού πρώτος αυτός διεκδίκησε για τον κλάδο του ποσοστά και η προσπάθεια του είχε θετικό αποτέλεσμα.

Στα 1969 αποφασίζει να αποσυρθεί για περίπου 2 χρόνια από την δισκογραφία. Τότε είναι που κάνει και την προσπάθεια να δημιουργήσει τη δική του εταιρεία, την "STANDAR" αλλά τα κατεστημένα συμφέροντα και η λογοκρισία στα χρόνια της Χούντας των Συνταγματαρχών δεν τον αφήνουν. Την ίδια μοίρα είχαν και οι όποιες άλλες επιχειρηματικές κινήσεις, όπως η εκτροφή βατράχων, το ούζο "Υπάρχω" που κυκλοφόρησε αργότερα κτλ.

Στα τέλη του 1975 έρχεται ο δίσκος "Υπάρχω". Χρήστος Νικολόπουλος και Πυθαγόρας υπογράφουν την αποχώρηση του Στέλιου από τη δισκογραφία για δώδεκα χρόνια. Επιστρέφει το 1987 με το δίσκο (τον τελευταίο στη MINOS) "Ο δρόμος της επιστροφής". Ακολουθεί ο δίσκος "Ελεύθερος" στην Polygram. Οι δίσκοι του γίνονται χρυσοί και πλατινένιοι κάνοντας ρεκόρ πωλήσεων. Τελευταίο τραγούδι που ερμηνεύει λίγους μήνες πριν εισαχθεί στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών (με καρκινώματα στον εγκέφαλο) είναι το "Έρχονται χρόνια δύσκολα" και το δίσκο αυτό, που ήταν και το κύκνειο άσμα του καλλιτέχνη, τον προλογίζει απευθύνοντας χαιρετισμό στους θαυμαστές του.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, τραγούδησε δημιουργίες μεγάλων συνθετών (Άκης Πάνου, Απόστολος Καλδάρας, Μανώλης Χιώτης, Μίκης Θεοδωράκης, Θοδωρής Δερβενιώτης, Χρήστος Λεοντής, Τάκης Σούκας, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Μπάμπης Μπακάλης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιώργος Μητσάκης, Βασίλης Τσιτσάνης, Σταύρος Ξαρχάκος, Μάνος Λοΐζος, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Ζαμπέτας κα) και στιχουργών (Κώστας Βίρβος, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Τάσος Λειβαδίτης, Δημήτρης Χριστοδούλου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Πυθαγόρας κα).




Θα φιλοξενήσετε τον τρομοκράτη Άχμεντ;;;;;;





Μια ελευθερόφρων Καναδή κυρία, έγραψε πολλές επιστολές προς την Καναδική κυβέρνηση, διαμαρτυρόμενη για την αντιμετώπιση των αιχμάλωτων ανταρτών (τρομοκρατών) που κρατούνται στις εγκαταστάσεις του Εθνικού Σωφρονιστικού Συστήματος στο Αφγανιστάν. Απαίτησε δε μια απάντηση στις επιστολές της και τελικα έλαβε την ακόλουθη απάντηση από τον ίδιο τον Υπουργό Άμυνας του Καναδά:

National Defence Headquarters
M Gen George R. Pearkes Bldg., 15 NT
101 Colonel By Drive
Ottawa, ON K1A 0K2
Canada

Αγαπητή ενδιαφερόμενη συμπολίτισσα,
Σας ευχαριστούμε για την πρόσφατη επιστολή σας, στην οποία εκφράζετε την έντονη ανησυχία σας για την αντιμετώπιση των τρομοκρατών Ταλιμπάν της Αλ Κάιντα που συλλαμβάνονται από τις Καναδικές δυνάμεις, και στη συνέχεια παραδίδονται στην Κυβέρνηση του Αφγανιστάν και σήμερα κρατούνται από Αφγανούς υπαλλήλους στις εγκαταστάσεις του Εθνικού Σωφρονιστικού Συστήματος του Αφγανιστάν. Η Διοίκηση μας λαμβάνει σοβαρά υπόψιν αυτά τα θέματα και οι απόψεις σας έχουν ακουστεί δυνατά και ξεκάθαρα εδώ στην Οττάβα. Θα ικανοποιηθείτε όταν πληροφορηθείτε, ότι χάρη στις ανησυχίες πολιτών, όπως εσείς, δημιουργήσαμε ένα νέο τμήμα, εδώ στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο ονομάζεται πρόγραμμα «Προοδευτικών Αποδεχόμενων την Ευθύνη για Δολοφόνους», ή ΠΑΕΔ για συντομία.

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του νέου αυτού προγράμματος, έχουμε αποφασίσει να μεταφέρουμε έναν τρομοκράτη και να τον θέσουμε υπό την προσωπική σας φροντίδα. Ο προσωπικός σας κρατούμενος έχει επιλεγεί και έχει προγραμματιστεί για μεταφορά, υπό την συνοδεία βαριά οπλισμένου φρουρού στην κατοικία σας στο Τορόντο την ερχόμενη Δευτέρα.

Ο Ali Mohammed Ahmed bin Mahmud (μπορείτε απλά να τον φωνάζετε Ahmed) πρέπει να τύχει φροντίδας, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που απαιτείτε στην προσωπική σας επιστολή διαμαρτυρίας!

Είναι πιθανόν να χρειαστεί να προσλάβετε κάποιους βοηθούς επιβλέποντες.
Εμείς θα διενεργούμε εβδομαδιαίες επιθεωρήσεις ώστε να εξασφαλιστεί ότι τα πρότυπα φροντίδας σας για τον Ahmed είναι ανάλογα με αυτά που τόσο έντονα συνιστάτε στην επιστολή σας. Αν και ο Ahmed είναι αντικοινωνική προσωπικότητα και εξαιρετικά βίαιος, ελπίζουμε ότι η ευαισθησία σας σε αυτό που περιγράφεται ως “πρόβλημα συμπεριφοράς” θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει αυτά τα ελαττώματα του χαρακτήρα του. Ίσως έχετε δίκιο στην περιγραφή των προβλημάτων αυτών ως “απλές πολιτιστικές διαφορές”.

Αντιλαμβανόμαστε ότι σχεδιάζετε να του προσφέρετε συμβουλευτικές υπηρεσίες και εκπαίδευση στο σπίτι. Ο τρομοκράτης που υιοθετήσατε είναι εξαιρετικά ικανός στην μάχη σώμα με σώμα και μπορεί να αφαιρέσει μια ανθρώπινη ζωή με τόσο απλά αντικείμενα όπως ένα μολύβι ή ένας νυχοκόπτης.

Σας συμβουλεύουμε να μην του ζητήσετε να επιδείξει αυτές τις δεξιότητες στην επόμενη συνεδρίαση της ομάδας σας γιόγκα. Παρακαλείστε να ενημερώσετε τυχόν Εβραίους φίλους, γείτονες ή συγγενείς για τον φιλοξενούμενό σας, εφόσον θα μπορούσε να ταραχθεί ή ακόμα και να καταστεί βίαιος. Αλλά είμαστε σίγουροι ότι μπορείτε να τον κατανοήσετε. Είναι επίσης ειδικός στο να κατασκευάζει μια ευρεία ποικιλία εκρηκτικών μηχανισμών από κοινά προϊόντα οικιακής χρήσης, οπότε μπορείτε, αν θέλετε, να διατηρήσετε τα στοιχεία αυτά κλειδωμένα, εκτός αν (κατά τη γνώμη σας) αυτό μπορεί να προσβάλει την προσωπικότητά του.

Ο Ahmed δεν θα επιθυμούσε πολλά πάρε-δώσε με εσάς ή τις κόρες σας (εκτός από τη σεξουαλική εκμετάλλευση) από τη στιγμή που βλέπει τις γυναίκες ως υπανθρώπους, μορφή ιδιοκτησίας που ως εκ τούτου δεν έχουν δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της άρνησης στις σεξουαλικές του απαιτήσεις.

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα για τον ίδιο και έχει το χαρακτηριστικό γνώρισμα να δείχνει βίαιες τάσεις γύρω από τις γυναίκες που αποτυγχάνουν να συμμορφωθούν με το νέο ενδυματολογικό κώδικα που θα “συστήσει” ως πιο κατάλληλη ενδυμασία.

Είμαστε βέβαιοι ότι με αυτή την συγκυρία και με την πάροδο του χρόνου θα απολαύσετε την ανωνυμία που προσφέρει η μπούρκα. Απλά θυμηθείτε ότι όλα είναι μέρος της «κουλτούρας του σεβασμού των θρησκευτικών του πεποιθήσεων», όπως περιγράφεται στην επιστολή σας.

Εκτιμούμε πραγματικά όταν οι πολίτες μας ενημερώνουν με τον κατάλληλο τρόπο για να κάνουμε τη δουλειά μας και να παρέχουμε φροντίδα για τους συνανθρώπους μας. Παρακαλούμε να προσέχετε τον Ahmed και να θυμάστε ότι θα σας παρακολουθούμε.

Καλή τύχη και ο Θεός να σας ευλογεί.
Φιλικά,

Gordon O’Connor,
Υπουργός Εθνικής Άμυνας










ΜΗΝ ΠΕΤΑΤΕ ΤΙΣ ΦΛΟΥΔΕΣ ΛΕΜΟΝΙΟΥ!







Πολλοί επαγγελματίες σε εστιατόρια και χώρους μαζικής εστίασης
καταναλώνουν ΟΛΟΚΛΗΡΟ το λεμόνι δίχως να πετούν τίποτε.



Πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ολόκληρο το λεμόνι χωρίς να πετάξουμε τίποτε?



Απλά. Τοποθετήστε το λεμόνι στην κατάψυξη. Όταν το λεμόνι παγώσει,
πάρτε τον τρίφτη σας, και τρίψτε ολόκληρο το λεμόνι (δεν χρειάζεται να
το ξεφλουδίσετε! Όπως τρίβουμε το λεμόνι στα γλυκά) και ρίξτε το πάνω
σε όλα ΟΛΑ σας τα φαγητά.

Τοποθετήστε το μέσα στο ουίσκυ σας, το κρασί σας, την σαλάτα, τα
γλυκά, τον καφέ τα φαγητά, στο παγωτό γενικά ΠΑΝΤΟΥ!



Το λεμόνι θα δώσει σε όλα μια ανέλπιστα καλή γεύση. Κυρίως κάτι που
σίγουρα δεν έχετε δοκιμάσει ποτέ.

Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν μόνο την πορτοκαλάδα σαν πηγή
βιταμίνης c. ΟΧΙ ΠΙΑ! Τώρα που μάθατε αυτό το μυστικό του λεμονιού
μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε παντού.



• Ποιο είναι το κύριο πλεονέκτημα της χρήσης ολόκληρου του
λεμονιού? (εκτός του ότι πετάτε λιγότερα σκουπίδια κι ότι βελτιώνει
την γεύση σε όλα σας τα ροφήματα και φαγητά):

ΥΓΕΙΑ = Οι φλούδες λεμονιού περιέχουν 5 έως 10 φορές περισσότερες
βιταμίνες από ότι ο χυμός του λεμονιού και δυστυχώς εμείς αυτό το
τμήμα το πετάμε..... Οι φλούδες του λεμονιού έχουν την δυνατότητα να
ανανεώνουν τα κύτταρα του σώματος μας με το να εκτοπίζουν τα τοξικά
στοιχεία που εισέρχονται στον οργανισμό μας από τις τροφές και το
περιβάλλον.

ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ= Το κίτρο που περιέχει είναι ένα μαγικό συστατικό καθώς
σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα!!!! ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΟΤΙ ΕΊΝΑΙ 10.000 ΦΟΡΕΣ
ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ????? Γιατί δεν το
γνωρίζουμε αυτό? Γιατί οι φαρμακευτικές έχουν τεράστια κέρδη με το να
κατασκευάζουν φάρμακα καταπολέμησης του καρκίνου αλλά και να
κατασκευάζουν προϊόντα από την φλούδα του λεμονιού (κοσμετολογία) με
αποτέλεσμα να επωφελούνται οικονομικά.



Βοηθήστε τους φίλους κι αγαπημένους σας ανθρώπους μεταδίδοντας τους
αυτή την πληροφορία εξηγώντας τους πόσο ευεργετική είναι η φλούδα του
λεμονιού για την υγεία τους!



Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν από καρκίνο καθημερινά στον πλανήτη
αλλά ταυτόχρονα και τι τεράστιο κέρδος βγάζουν οι φαρμακευτικές
παράγοντες ψεύτικες ελπίδες ίασης.



Τα δέντρα του κίτρου έχουν μια τεράστια γκάμα κατηγοριών. Από λεμόνια,
πορτοκάλια, γκρέιπφρουτ, lime κλπ.

Μπορείτε όλα να τα καταναλώνετε με διαφορετικούς τρόπους. Μπορείτε να
τα τρώτε ωμά, σε χυμό, σε σορμπέ, σε γλυκά κλπ

ΟΜΩΣ ο ευεργετικότερος τρόπος είναι να τρίβετε την φλούδα τους στο
φαγητό σας ωμή!!!! ΜΟΝΟ αυτή η μέθοδος καταπολεμά όλους τους όγκους
αλλά και τις κύστες στο ανθρώπινο σώμα.



Η λεμονιά σαν δέντρο έχει αποδειχτεί σωτήρια για όλους τους τύπους
καρκίνου! Έχει ταυτόχρονα και μια τεράστια αντιμικροβιακή δράση κυρίως
ως προς τους μύκητες, βακτήρια, μικρόβια, παράσιτα, σκουλήκια.

Το λεμόνι ρυθμίζει άψογα την αρτηριακή πίεση και είναι φυσικό
αντικαταθλιπτικό!!!! Ταυτόχρονα καταπολεμά το στρες και τις νευρικές
διαταραχές.



Η πηγή αυτής της πληροφορίας έρχεται από μια τεράστια φαρμακευτική
εταιρία που αναφέρει πως έχουν γίνει πάνω από 20 μακροπρόθεσμα
εργαστηριακά τεστ από το 1970 μέχρι και σήμερα που απέδειξαν την
συντριπτική δράση κι επιτυχία του λεμονιού στην καταπολέμηση των
καρκινικών κυττάρων κυρίως στο δέρμα, σε 12 τύπους καρκίνου όπως :
παχέως εντέρου, στήθους, προστάτη, πνευμόνων και παγκρέατος.



Τα στοιχεία του λεμονιού έχουν 10.000 φορές ισχυρότερη δράση από την
ουσία Adriamycin που χρησιμοποιείται ευρέως σε όλα τα φάρμακα
χημειοθεραπείας παγκοσμίως.



ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΛΕΜΟΝΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ
ΕΝΩ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΑ ΥΓΙΗ
ΚΥΤΤΑΡΑ!!!!! Κάτι που η χημειοθεραπεία έχει παταγωδώς αποτύχει.....



Οι ασθένειες που βγάζει το σώμα μας δεν είναι απαραίτητα κληρονομικές
από τα γονίδια μας αλλά μάλλον είναι αποτέλεσμα του τρόπου με τον
οποίο αντιλαμβανόμαστε και αντιδρούμε στο περιβάλλον μας: (Bruce
Lipton Phd)




Απλές Οδηγίες για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα!












Με αφορμή περιστατικό που συνέβη αυτές τις μέρες, ενημερωθήκαμε από
πολλούς σχετικούς με το ζήτημα φορείς (του Γενικού Χημείου του Κράτους συμπεριλαμβανομένου)
για τα εξής:
Όλοι σπίτι έχουμε ένα κοινό θερμόμετρο υδραργύρου - η χρήση του οποίου απαγορεύθηκε, ευτυχώς, από την 1/1/2011 με οδηγία της Ε.Ε. Όλοι κάποια στιγμή έχουμε σπάσει ένα τέτοιο θερμόμετρο. Εγώ όταν ήμουν μικρή το έφαγα κιόλας!!! Και τι κάναμε:
Μαζέψαμε τις ασημένιες «μπιλίτσες» με τα χεράκια μας ή - ακόμα χειρότερα; - με την ηλεκτρική σκούπα και τις πετάξαμε στα σκουπίδια ή στη λεκάνη της τουαλέτας κ.λ.π. Μόνο που τότε ίσως δεν ξέραμε ότι ο υδράργυρος, είναι το πιο επιβλαβές βαρύ μέταλλο (θυμάστε σχολείο, Χημεία, η κατάποση, ή ακόμα χειρότερα, η εισπνοή του οποίου (ΝΑΙ ΟΙ ΜΠΙΛΙΤΣΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΞΑΤΜΙΖΟΝΤΑΙ
και είναι χειρότερο να τις εισπνεύσεις από το να τις καταπιείς !!!) δύναται να επιφέρει από πρόσκαιρες παρενέργειες (πονοκέφαλο, απώλεια συνείδησης κ.λ.π.) έως μόνιμες καρδιαγγειακές και νεφρικές βλάβες. Ακόμα ακόμα, μπορεί να δημιουργήσει χρωμοσωματικές
ανωμαλίες που οδηγούν σε μογγολισμό!!!

Συνεπώς, μόλις δούμε τις γλυκούλες ασημί μπαλλίτσες:

1. Ανοίγουμε τα παράθυρα, για να αερίζεται καλά ο χώρος
2. Απομακρύνουμε παιδί ή ζώο.
3. Φοράμε τα γάντια μας (όχι τα μάλλινα του χιονιού, της κουζίνας εννοώ)
4. Με ένα κομμάτι χαρτί συγκεντρώνουμε τα σώματα του υδραργύρου, τα οποία
λόγω σχήματος και βάρους εκτοξεύονται μακριά τα άτιμα. Προς Θεού δεν χρησιμοποιούμε
ηλεκτρική σκούπα ή σκουπάκια!!!
5. Τα βάζουμε σε τρεις πλαστικές σακούλες που τις κλείνουμε όσο πιο
ερμητικά γίνεται και τα βγάζουμε στο μπαλκόνι.
6. Τα απορρίπτουμε, όχι φυσικά στα σκουπίδια, αλλά σε σταθμούς
συγκέντρωσης τοξικών αποβλήτων. Οι περισσότεροι δήμοι έχουν τέτοιους πια.
7. Προμηθευόμαστε από το φαρμακείο ένα ηλεκτρονικό θερμόμετρο. Μην ακούσω
από κανέναν ότι δεν το εμπιστεύεται γιατί δεν είναι ακριβείας. Δεν θα πάθουμε τίποτα
εάν μας δείξει 0,1°C απόκλιση.

Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για τις οικολογικές λάμπες φωτισμού με τις
οποίες μας ενθαρρύνουν όλοι -και ορθώς πράττουν - να αντικαταστήσουμε τις απλές λάμπες. Οι παλιές έχουν υδράργυρο!!!! Σε μικρότερη ποσότητα /ανά λαμπτήρα σε σχέση με το θερμόμετρο, αλλά εάν
σκεφτείτε πόσες αριθμητικά χρησιμοποιούμε το χρόνο...

Έχετε ακούσει ποτέ ότι δεν πρέπει να τις πετάτε μόλις καούν, αλλά πρέπει να τις συγκεντρώνετε και να τις απορρίπτετε σε ειδικούς για το σκοπό αυτό συλλέκτες;
Εγώ αυτό που κάνω είναι να τις συγκεντρώνω σε μια σακούλα, να τις φυλάω κάπου που δεν κινδυνεύουν να σπάσουν και μια φορά στο τόσο να τις πηγαίνω στο IKEA, που
έχει σταθμό συγκέντρωσης γι' αυτές. Σας παρακαλώ προωθήστε το μήνυμα όπου μπορείτε, να ενημερωθεί ο κόσμος,
μιας κι αυτοί που πρέπει να τον ενημερώσουν κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου...









Αμπεμπαμπλόμ.......






Έπρεπε να γεράσω για να μάθω μια εκδοχή (έστω)
του περίφημου ''Α μπέμπα μπλόμ'' της παιδικής μας ηλικίας!
Κάλιο αργά παρά ποτέ, αρκεί να είναι έτσι!


Μικροί (οι ομήλικοι εξ ημών) είχαμε παίξει το γνωστό παιδικό παιχνίδι : δύο ομάδες αντιπαρατιθέμενες, εναλλάξ να εφορμούν η μία της άλλης ψελλίζοντας ακαταλαβίστικα λόγια, που όλοι νομίζαμε αποκυήματα παιδικής φαντασίας και κουταμάρας (μετέπειτα πήρε την μορφή: «έλα να τα βγάλουμε» «Ά μπε, μπα μπλόν, του κείθε μπλόν, ά μπε μπα μπλόν του κείθε μπλόν, μπλήν-μπλόν»
Τι σημαίνουν αυτά; Μα , τι άλλο, ακαταλαβίστικες παιδικές κουταμάρες, θα πει κάποιος. Όμως δεν είναι έτσι. Ατυχώς, η Ελληνική, εδέχθη πλείστες όσες προσβολές από εξελληνισμένους , Σλάβους, Τουρκόφωνους, Λατίνους κ.ά., που δεν κατανοούσαν την ελληνική -ούτε καν είχαν την φωνητική ανατομία που θα τους επέτρεπε σωστές εκφωνήσεις φωνηέντων - εμιμούντο τις φράσεις, παραφράζοντάς τες συχνότατα, και έτσι παραμορφωμένα, έφθασαν μέχρι των ημερών μας, ώστε πλέον να μη αναγνωρίζονται. Κατ' αυτόν τον τρόπο, εισήχθησαν εις την Ελληνική, όροι, λέξεις και φράσεις, ως μέσα από παραμορφωτικό κάτοπτρο είδωλα, καθιστάμενα αγνώριστα στον απλό κόσμο. Η όλη στιχομυθία, προήρχετο από παιδικό παιχνίδι που έπαιζαν οι Αθηναίοι Παίδες (και ου μόνον), και ταυτόχρονα εγυμνάζοντο στα μετέπειτα αληθινά πολεμικά παιχνίδια. Πράγμα απολύτως φυσικό, αφού πάντοτε ο Αθηναίος Πολίτης ετύγχανε και Οπλίτης! (Βλέπετε παίζοντας και με τα γράμματα, προκύπτον συνδεόμενες έννοιες, Πολίτης - Οπλίτης). Τι έλεγαν λοιπόν οι αντιπαρατιθέμενες παιδικές ομάδες, που τόσον παραφράσθηκε από τους μεταγενέστερους;
«Απεμπολών, του κείθεν εμβολών!!!...» (επαναλαμβανόμενα με ρυθμό, εναλλάξ από την δήθεν επιτιθέμενη ομάδα)
Τι σήμαιναν ταύτα; Μα... απλά ελληνικά είναι!
« Σε απεμπολώ, σε απωθώ, σε σπρώχνω, πέραν (εκείθεν) εμβολών (βλ. έμβολο) με το δόρυ μου, με το ακόντιό μου!!!
Άντε και εις άλλα με υγείαν!!!



Ο καλύτερος υπάλληλος της Χρονιάς!






Σας γράφω για να σας πω για έναν υπάλληλο, που η όλη παρουσία του μου έκανε μεγάλη εντύπωση.

Για κάποια Διοικητική Εργασία μου βρέθηκα στο ΙΚΑ Περιστερίου. Στις Πληροφορίες των Διοικητικών Υπηρεσιών. Ήμουν στενοχωρημένη, επειδή έχω γιο 30 ετών τετραπληγικό, και ήταν μόνος στο σπίτι, δεν ήξερα τι θα γίνει με την υπόθεσή μου και αγωνιούσα, και ρώτησα τον υπάλληλο τι να κάνω!

Ο υπάλληλος είναι ένα γλυκύτατο παιδί, γύρω στα 25, με ένα υπέροχο χαμόγελο που δεν συναντάς πουθενά πια! Πόσο μάλλον σε ένα Γραφείο ΙΚΑ….. Μου έδωσε κουράγιο, μου είπε λίγες λέξεις ενθαρρυντικές ενώ παράλληλα εξυπηρετούσε και τους άλλους ανθρώπους που ζητούσαν πληροφορίες!

Τον παρατηρούσα. Είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα στα μάτια του. Έβλεπε, αλλά όχι καλά. Του είπα για τον γιο μου, ενδιαφέρθηκε, και μου έδωσε κουράγιο! Ξέρετε, άλλο είναι να στο λέει ένας υγιής, και άλλο κάποιος που δοκιμάζεται κι αυτός! Παράλληλα έρχονταν άνθρωποι και τον ρωτούσαν για το ένα Γραφείο, για την άλλη Υπηρεσία, και τα ήξερε όλα απ’ έξω και τους τα έλεγε ευγενικά, με το γλυκό χαμόγελό του, με τον καλό του τρόπο!

Τα κομπιούτερ όμως ήταν χαλασμένα, και δεν μπόρεσε να με εξυπηρετήσει χτες. Έτσι πήγα και σήμερα. Έμαθα το όνομά του, λέγεται Γιώργος! Σας τον προτείνω για τον Υπάλληλο της Χρονιάς! Το αξίζει και με το παραπάνω! Ακόμα και άλλοι συνάδελφοί του, στον Γιώργο έστελναν τους ανθρώπους να τους πει πληροφορίες! Αυτοί δεν ήξεραν!

Αυτά τα παιδιά είναι οι Νικητές τη Ζωής! Μάχονται καθημερινά, όχι απλά να ζήσουν, αλλά να νικήσουν!

Σκεφτείτε το!

Ειρήνη Α.



O Ιός από τον Πόντο


 






Θέμα: Πόντιος Ιός.




Αγαπητέ παραλήπτη του email


Μόλις έλαβες έναν ποντιακό ιό.
Επειδή τεχνολογικά δεν είμαστε τόσο προηγμένοι,
ο ιός μας είναι χειροκίνητος.
Σε καλούμε λοιπόν να καταστρέψεις ιδιοχείρως,
όλο το υλικό του σκληρού σου δίσκου.

Μόλις τελειώσεις, στείλε αυτό το email σε όλους τους γνωστούς σου,
για να κολλήσουν κι αυτοί.


Ευχαριστώ
Χακερίδης.









Στείλε μια κάρτ-ποστάλ στο Καστελόριζο!






Η πρωτοβουλία μοιάζει σημαντική και “κινείται” από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έχει σχέση με το Καστελόριζο και θα μπορούσε να είχε τίτλο “Ασπίδα επιστολών στο Καστελόριζο”. Μεταφέρουμε το μήνυμα από τον Καθηγητή του ΕΜΠ Ευριπίδη Μπίλη:

“Για τους σοβαρότατους λόγους που αναφέρει κατωτέρω ο συνάδελφος Θεόδωρος Καρυώτης, παρακαλείστε να στείλετε ταχυδρομικώς, όχι μόνο τώρα, αλλά και Χριστούγεννα και Πάσχα, μία οποιαδήποτε κάρτα στο Καστελλόριζο, στη δ/νση:
Δημαρχείο ή Δημοτικό Σχολείο Μεγίστης
Μεγίστη,
851 11 ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ

Καλούνται επίσης οι Ομογενείς και οι φοιτητές μας να στείλουν κάρτα από όλες τις γωνιές του πλανήτη, προς:

Megisti Municipality or Elementary School
Megisti,
GR-851 11 KASTELLORIZO
GREECE

Παρακαλείστε να διαβάσετε το πιο κάτω κείμενο του Καθηγητή Καρυώτη για να αντιληφθείτε τη σημασία της αποστολής.
Στόχος, να κατακλυσθεί το Ελληνικό Καστελλόριζο με κάρτες από όλον τον απανταχού του κόσμου Ελληνισμό.

Ευριπίδης
Μπίλλης, Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Mια κάρτα δεν κοστίζει, αξίζει. ΜΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΚΑΡΤΑ ΜΑΣ ΑΡΚΕΙ!!!!!!

Διευθυνση: Megisti Municipality or Elementary School, Megisti, GR-851 11 KASTELLORIZO, GREECE
cid:3.1654721790@web28505.mail.ukl.yahoo.com

“Παρά την σπουδαιότητα του Καστελόριζου, οι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι ανησυχητικές.

Από τον Νοέμβριο υπάρχουν πληροφορίες πως η Τουρκία αμφισβητεί νομικά το δικαίωμα του συμπλέγματος των νησιών του Καστελόριζου να έχουν υφαλοκρηπίδα.
Καλούμε όλους τους Έλληνες, Ελλάδας, Κύπρου και Διασποράς, να στείλουν μια κάρτα ή επιστολή στο Καστελόριζο.

Επιμένουμε να σταλεί ταχυδρομικώς, ούτως ώστε να αναγκαστούν τα πλοία να μεταφέρουν τα μηνύματα φυσικά (και όχι ηλεκτρονικά) στο νησί.
Να φανεί έμπρακτα και απτά το ενδιαφέρον μας για το μικρό αλλά τόσο σημαντικό κομμάτι αυτό του Ελληνισμού.

Μια υλοποιημένη και όχι άυλη παρουσία μας σηματοδοτεί πολλά.

Μια μικρή θυσία, να αγοράσουμε, να γράψουμε και να ταχυδρομήσουμε μια κάρτα, θα αναδείξει στους πάντες πως αυτό το νησί που δένει Ελλάδα και Κύπρο δεν το ξεχνάμε,
και δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα Τούρκο στρατοκράτη να το επιβουλεύεται.

Βλέποντας το Καστελόριζο από ένα χάρτη της ανατολική Μεσογείου, θα δείτε πως το νησί αποτελεί ένα κόμβο, που δένει γεωπολιτικά την Ελλάδα με την Κύπρο μας.
Χωρίς το Καστελόριζο, τα χωρικά ύδατα των ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, θα τέμνονταν κάθετα από ένα θαλάσσιο σύνορο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου,καθιστώντας αδύνατη, την δυνατότητα κοινής ελλαδοκυπριακής συνεκμετάλλευσης κοιτασμάτων ορυκτού πλούτου, όπως επίσης και την δυνατότητα ενεργοποίησης του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος.

Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο),αν τύχει σωστής πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης,με γνώμονα πάντοτε το εθνικό συμφέρον,θα μπορεί να δώσει λύσεις στα τεράστια προβλήματα που μαστίζουν την χώρα και να την βγάλουν από τα αδιέξοδα που την οδηγούν επιλογές υποτέλειας τύπου ΔΝΤ..

Σύμφωνα με τον Καθηγητή Γεωλογίας Αβραάμ Ζεληλίδη του Πανεπιστημίου της Πάτρας,«αν αξιοποιηθούν οι περιοχές νότια της Κρήτης, τα ευρήματα στη Δυτική Ελλάδα, το Καστελόριζο και η λεκάνη "Ηρόδοτος",που εκτείνεται μεταξύ Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου, τότε καλύπτεται η ενεργειακή αυτονομία της Ευρώπης για 50 χρόνια» [1].
Ο καθένας μας λοιπόν μπορεί να αντιληφθεί την τοπο-στρατηγική σπουδαιότητα του Καστελόριζου, χωρίς το οποίο Ελλάδα και Κύπρος δεν θα μπορέσουν να οριοθετήσουν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Εχουν ήδη γίνει παρόμοιες κινήσεις επί Τάσσου Παπαδόπουλου με την Αίγυπτο και τον Λίβανο.

Απορήσαμε γιατί η Ελλάδα δεν κάνει παρόμοια κίνηση,αφού η οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κϋπρου δεν αποτελεί μόνο οικονομική προτεραιότητα,αλλά αποτελεί εθνική ανάγκη για την επιβίωση του Ελληνισμού στον γεωπολιτικό χάρτη και αυτό διότι τα χωρικά μας ύδατα εφάπτονται κι αυτό οφείλεται στις δυνατότητες που μάς παρέχει η ευλογία της ύπαρξης του Καστελλόριζου.

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Μερικές ερωτήσεις......







Ερωτήσεις κρίσεως:

Ερώτηση 1 : Αν ήξερες μια γυναίκα που ήταν έγκυος, η οποία είχε ήδη 8 παιδιά, τρία από τα οποία ήταν κουφά, δύο τυφλά, ένα με διανοητική καθυστέρηση, και είχε και σύφιλη, θα της συστήνατε να κάνει άμβλωση;




Διαβάστε και την επόμενη ερώτηση πριν απαντήσετε.


Ερώτηση 2 : Είναι χρόνος να εκλεχτεί ένας νέος παγκόσμιος ηγέτης, και μόνο η ψήφος σας μετράει. Tα γεγονότα για τους τρεις κορυφαίους υποψηφίους είναι τα ακόλουθα.


Ο υποψήφιος Α συναναστρέφεται με διεφθαρμένους πολιτικούς. Συμβουλεύεται αστρολόγους. Απατά τη γυναίκα του. Πίνει 8 με 10 martinis ημερησίως και καπνίζει μανιωδώς πούρα.


Ο υποψήφιος Β απολύθηκε από τη δουλειά του δύο φορές, κοιμάται μέχρι το μεσημέρι, έκανε χρήση ναρκωτικών στο Πανεπιστήμιο και πίνει ένα τέταρτο γαλονιού ουίσκι κάθε βράδυ.


Ο υποψήφιος Γ είναι παρασημοφορημένος ήρωας πολέμου. Χορτοφάγος, δεν καπνίζει, πίνει μια μπύρα που και που και δεν έχει ποτέ απατήσει τη σύζυγό του.


Σε ποιον από τους τρεις θα ρίχνατε την ψήφο σας; Αποφασίσατε;







============================================================

Ο υποψήφιος Α είναι o Franklin D. Roosevelt.


Ο υποψήφιος Β είναι ο Winston Churchill.


Ο υποψήφιος Γ είναι ο Adolph Hitler.


Και επ' ευκαιρία η απάντηση στην ερώτηση της άμβλωσης:


Εάν είπατε ναι, μόλις σκοτώσατε τον Beethoven. Αρκετά ενδιαφέρον έτσι;



Θυμηθείτε : Οι ερασιτέχνες έχτισαν την κιβωτό. Οι επαγγελματίες έχτισαν τον Τιτανικό.