Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Καλός στρατιώτης!






Συ λοιπόν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού. Ουδείς στρατευόμενος εμπλέκεται εις τας βιωτικάς υποθέσεις, διά να αρέση εις τον στρατολογήσαντα. Β’
Τιμόθεον β’ 3


Καλός στρατιώτης!

Από τις αναμνήσεις της θητείας του στο στρατό, κάποιος διηγείται το εξής περιστατικό: «Μέσα στο λόχο μου πρόσεξα έναν συνάδελφο στρατιώτη, που είχε παράξενη εμφάνιση. Το μαλλί του αρκετά πιο μακρύ από το γνώριμο στρατιωτικό μήκος, και μάλιστα με μια δόση μόδας. Η συμπεριφορά του αντάρτικη, με αυθάδεια προκλητική. Μια μέρα τόλμησε να βγει και στην αναφορά για να ζητήσει κάτι, με το πουκάμισο μισοτσαλακωμένο και τις μισές τσέπες του παντελονιού του να κρέμονται απ’ έξω. Όλοι εμείς δαγκωθήκαμε. Ο δόκιμος του έκανε νοήματα να σουλουπωθεί κάπως. Αλλά αυτός ούτε που καταλάβαινε τίποτα. Μόλις τον είδε ο διοικητής, τον περιέλαβε για τα καλά, και έτρεχε και δεν έφτανε!»
Δεν μπορείς να ανήκεις στο στράτευμα και να κυκλοφορείς όπως – όπως, να κάνεις ό,τι σου αρέσει και να κρατάς τις παλιές σου συνήθειες. Κι ακόμη περισσότερο δεν μπορείς να ανήκεις στο στρατό του Ιησού Χριστού, στα βασιλικά στρατεύματα του Ουρανού, και να κουβαλάς την παλιά σου ζωή, την παλιά σου σκληρή καρδιά, τον παλιό σου εαυτό, τον διαβρωμένο από την αμαρτία. Δεν μπορεί το παιδί του Θεού, ο λυτρωμένος με το αίμα του Χριστού, να έχει την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του κόσμου, του κόσμου της αμαρτίας, της φθοράς και της αδικίας. Αντίθετα, φροντίζει να αρέσει στο Άγιο Πνεύμα που τον διοικεί, να ευαρεστήσει τον Πατέρα Θεό που τέτοια αγάπη μας έδειξε στέλνοντας τον Υιό στη γη μας. Η καρδιά του όλη είναι δοσμένη στην εκζήτηση του Προσώπου του Κυρίου του. Περπατάει όπως Εκείνος θέλει. Υπάρχουν και οι βιωτικές υποθέσεις, μα δεν εμπλέκεται σ’ αυτές. Τις διεκπεραιώνει με τη χάρη και τη σοφία του Θεού, σοβαρά και υπεύθυνα, μα χωρίς η καρδιά του να προσκολλάται στα γήινα.

Κύριέ μου, θέλω η δική Σου Ουράνια Βασιλεία να κερδίσει όλο μου το ενδιαφέρον, όλο μου το χρόνο. Να ζω, να μιλώ, να σκέφτομαι, να περπατώ και να συμπεριφέρομαι σαν πολίτης του Ουρανού.


 

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

Με μια τέτοια ευαισθησία!






…διότι όστις εγγίζει εσάς, εγγίζει την κόρην του οφθαλμού αυτού.
Ζαχαρίας β’ 8


Με μια τέτοια ευαισθησία!

Μια ταλαιπωρία στην υγεία μας μπορεί να μας φέρει πιο κοντά στον ζωντανό Θεό που πιστεύουμε, να μας αποκαλύψει αλήθειες και υποσχέσεις του Λόγου Του με ιδιαίτερο
τρόπο. Ήταν καλοκαίρι κι ένα πιστό παιδί του Θεού έκανε τις βουτιές στην καθαρή θάλασσα. Σ’ ένα μακροβούτι αναδεύτηκε η άμμος του βυθού κι όταν βγήκε είχε μια ενό–
χληση στο μάτι, που άρχισε να δακρύζει, προσπαθώντας να αποβάλει έναν κόκκο άμμου. Μετά από λίγο άρχισε να το τρίβει ασυναίσθητα, για να ανακουφιστεί. Όσο συνέχιζε το τρίψιμο, συνέχιζαν και τα δάκρυα, μα το πρόβλημα επιτεινόταν. Εν τω μεταξύ γρατζουνίστηκε τόσο άσχημα ο κερατοειδής του ματιού, που σε δυο – τρεις ώρες άρχισε να έχει αβάσταχτους πόνους. Η συνέχεια ήταν στο νοσοκομείο, αλλά η πνευματική συνέχεια θα ακολουθεί τον πιστό αυτό άνθρωπο για καιρό. «Πρώτη μου φορά κατάλαβα πόσο ευαίσθητα είναι τα μάτια μας, πόσο ένα τόσο μικρό ξένο σώμα μπορεί να τα πληγώσει. Τόσο πολύτιμος είμαι για τον Θεό, ώστε όποιος με αγγίζει είναι σαν να αγγίζει την κόρη του ματιού Του;»
Με αυτόν τον παραστατικό τρόπο μιλώντας ο Ίδιος ο Κύριος του Ουρανού και της Γης μας θυμίζει πόσο μας νοιάζεται όταν η αδικία μας πνίγει, όταν οι συνθήκες και οι άνθρωποι γύρω μας γίνονται σκληροί και αμείλικτοι. Όπως κάποιος θα προστατεύσει το μάτι του, έτσι ο Θεός μας θα μας καλύψει με την αγάπη Του, θα μας περικυκλώσει με τους αγγέλους Του, θα διεκδικήσει για μας το δίκιο μας και θα μας δώσει ειρήνη. Αν κάποιος σε κατατρέχει, αν φοβάσαι πως σου έχουν στήσει παγίδα, ησύχασε με πίστη και πεποίθηση ότι ο Κύριος θα σε καλύψει. Η σκιά του χεριού Του θα πέσει επάνω σου προστατευτικά και κανείς δεν θα μπορέσει να σε πειράξει, γιατί είσαι δικός Του. Αν έχεις Κύριο τον Κύριο του Σύμπαντος, δεν χρειάζεται να φοβάσαι κανέναν!

Κύριέ μου, μέσα στον κόσμο της αδικίας και της υποκρισίας, κάνε να νιώθω το μάτι Σου στραμμένο επάνω μου, την καρδιά Σου ευαίσθητη για μένα, να Σου εμπιστεύομαι τα πάντα και να ησυχάζω!



Σάββατο 4 Απριλίου 2015

Η εφασφάλιση





…εις το να κρατήσωμεν την προκειμένην ελπίδα την οποίαν έχομεν, ως άγκυραν της ψυχής ασφαλή τε και βεβαίαν, και εισερχομένην εις το εσωτερικόν του καταπετάσματος όπου ο Ιησούς εισήλθεν υπέρ ημών πρόδρομος…
Εβραίους ς’ 18–20
Η εφασφάλιση
Ζούσε στο εξωτερικό. Ήταν νέα γυναίκα, με μικρά παιδιά, όταν διαγνώσθηκε καρκίνος του μαστού. Έκανε όλα όσα έπρεπε, χειρουργήθηκε, και μετά πήγε σ’ έναν καλό ογκολόγο. «Σας παρακαλώ, γιατρέ», του είπε, «θέλω να κάνω ό,τι χρειάζεται, για να εξασφαλιστώ!» Ο γιατρός αυτός ήταν πολύ μακριά από το σπίτι της, είχε οδηγήσει πολλά χιλιόμετρα για να πάει. «Πείτε μου σας παρακαλώ», είπε ο γιατρός. «Ερχόμενη εδώ με το αυτοκίνητό σας, πόσες φορές πατήσατε φρένο; Πόσοι σας προσπέρασαν και πόσους προσπεράσατε; Πόσο εξασφαλισμένη ήσαστε κάνοντας κάτι τέτοιο; Η θεραπεία πάντως, που θα κάνετε για την περίπτωσή σας, θα σας εξασφαλίσει καλύτερα απ’αυτό.
Όλοι θέλουν εξασφάλιση, σιγουριά, σταθερότητα. Μα πού να βρεθεί; Όλα είναι τόσο αβέβαια και ρευστά. Από την υγεία έως τα οικονομικά. Και συχνά από κει που δεν το
περιμένεις, κινδυνεύεις περισσότερο. Η κοπέλα της ιστορίας μας κατάλαβε ότι δεν μπορούσε κανείς να της εξασφαλίσει σιγουριά για τη ζωή της, περισσότερο απ’ ό,τι οι
καθημερινές συνθήκες το επιτρέπουν. Η καλύτερη εξασφάλιση είναι να τακτοποιήσουμε το θέμα της αιωνιότητας. Όσο και αν κρατήσει αυτή η ζωή, με όση υγεία και με όση
οικονομική άνεση κι αν έχουμε, κάποτε τελειώνει, σύντομα μάλιστα. Και ακολουθεί μια απέραντη αιωνιότητα. Αυτή, πού θα την περάσουμε; Αυτό είναι το σημαντικό. Είναι
κάτι το αμετάκλητο. Κάτι για το οποίο πρέπει να προετοιμαστούμε από τώρα. Τώρα επιλέγουμε το πού θα περάσουμε την αιωνιότητα. Χωρίς τον Χριστό, η κατάληξη είναι
τραγική, στην αιώνια απώλεια. Με τον Χριστό Σωτήρα και Κύριό μας, μας περιμένει ο Ουρανός, η αιώνια δόξα!
Κύριέ μου, με έφερες από το σκοτάδι στο φως και από το θάνατο στη ζωή, τι καλύτερη εξασφάλιση μπορώ να θέλω! Κράτησέ με κοντά Σου, στο θέλημά Σου, στην υπακοή του αγίου Λόγου Σου, κάθε μέρα!