Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Ο Σωτήρας!!!!!





Ολες οι προσπάθειες του κάθε ανθρώπου αποβλέπουν στην μεγαλύτερη επιθυμία του, να ζήσει αιώνια! Αυτή η επιθυμία είναι έμφυτη σε όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Κάνει τα πάντα ο άνθρωπος για να παραμείνει στη ζωή. Αυτό δεν είναι αφύσικο. Ο άνθρωπος πλάστηκε από τον Θεό, για να ζήσει αιώνια και όχι για να πεθάνει. Η παρεμβολή της αμαρτιας του ανθρώπου, κατέστρεψε αυτό το σκοπό. Ο Δημιουργός θα μπορούσε να βρει μια ανώδυνη λύση. Όμως θα έδειχνε μεγαλύτερη σοφία στον αγγελικό κόσμο, αν κατάφερνε τον άνθρωπο-ερείπιο πλέον, να τον αναστήσει στην αιώνια ζωή! Η λύση καταστρώθηκε προ καταβολής κόσμου. Ο Λόγος θα ενσαρκώνονταν και θα αναλάμβανε την ευθύνη των αμαρτιών όλου του κόσμου, θυσιάζοντας τη ζωή του στο Σταυρό. Η Ανάστασή του στη συνέχεια θα έδινε πλέον το δικαίωμα στο Θεό, να συγχωρεί και να δικαιώνει τον άνθρωπο, που θα στρέφονταν σ΄Αυτόν με συντριβή μετάνοιας. Ο Λόγος, ο Υιός, ο Ιησούς Χριστός όπως τον έμαθε η ανθρωπότητα, θυσιάστηκε και εκπλήρωσε την απαίτηση του Θεού για καταδίκη του αμαρτωλού σε θάνατο. Τώρα μένει το βήμα στον άνθρωπο, σε σένα! Αν με ειλικρίνεια, με πλήρη συνείδηση, με επίγνωση της αμαρτωλότητά σου στραφείς στο Θεό με μετάνοια και πίστη, δίνεις τη δυνατότητα στο Θεό,να σε συγχωρήσει, να σε δικαιώσει, να σε θεωρεί πλέον άγιο, να συμφιλιωθεί μαζί σου και να σου χαρίσει την πολυπόθητη «αιώνια ζωή». Θα κάνεις το βήμα;
Θα μετανοήσεις;





Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Καλός στρατιώτης!






Συ λοιπόν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού. Ουδείς στρατευόμενος εμπλέκεται εις τας βιωτικάς υποθέσεις, διά να αρέση εις τον στρατολογήσαντα. Β’
Τιμόθεον β’ 3


Καλός στρατιώτης!

Από τις αναμνήσεις της θητείας του στο στρατό, κάποιος διηγείται το εξής περιστατικό: «Μέσα στο λόχο μου πρόσεξα έναν συνάδελφο στρατιώτη, που είχε παράξενη εμφάνιση. Το μαλλί του αρκετά πιο μακρύ από το γνώριμο στρατιωτικό μήκος, και μάλιστα με μια δόση μόδας. Η συμπεριφορά του αντάρτικη, με αυθάδεια προκλητική. Μια μέρα τόλμησε να βγει και στην αναφορά για να ζητήσει κάτι, με το πουκάμισο μισοτσαλακωμένο και τις μισές τσέπες του παντελονιού του να κρέμονται απ’ έξω. Όλοι εμείς δαγκωθήκαμε. Ο δόκιμος του έκανε νοήματα να σουλουπωθεί κάπως. Αλλά αυτός ούτε που καταλάβαινε τίποτα. Μόλις τον είδε ο διοικητής, τον περιέλαβε για τα καλά, και έτρεχε και δεν έφτανε!»
Δεν μπορείς να ανήκεις στο στράτευμα και να κυκλοφορείς όπως – όπως, να κάνεις ό,τι σου αρέσει και να κρατάς τις παλιές σου συνήθειες. Κι ακόμη περισσότερο δεν μπορείς να ανήκεις στο στρατό του Ιησού Χριστού, στα βασιλικά στρατεύματα του Ουρανού, και να κουβαλάς την παλιά σου ζωή, την παλιά σου σκληρή καρδιά, τον παλιό σου εαυτό, τον διαβρωμένο από την αμαρτία. Δεν μπορεί το παιδί του Θεού, ο λυτρωμένος με το αίμα του Χριστού, να έχει την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του κόσμου, του κόσμου της αμαρτίας, της φθοράς και της αδικίας. Αντίθετα, φροντίζει να αρέσει στο Άγιο Πνεύμα που τον διοικεί, να ευαρεστήσει τον Πατέρα Θεό που τέτοια αγάπη μας έδειξε στέλνοντας τον Υιό στη γη μας. Η καρδιά του όλη είναι δοσμένη στην εκζήτηση του Προσώπου του Κυρίου του. Περπατάει όπως Εκείνος θέλει. Υπάρχουν και οι βιωτικές υποθέσεις, μα δεν εμπλέκεται σ’ αυτές. Τις διεκπεραιώνει με τη χάρη και τη σοφία του Θεού, σοβαρά και υπεύθυνα, μα χωρίς η καρδιά του να προσκολλάται στα γήινα.

Κύριέ μου, θέλω η δική Σου Ουράνια Βασιλεία να κερδίσει όλο μου το ενδιαφέρον, όλο μου το χρόνο. Να ζω, να μιλώ, να σκέφτομαι, να περπατώ και να συμπεριφέρομαι σαν πολίτης του Ουρανού.


 

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

Με μια τέτοια ευαισθησία!






…διότι όστις εγγίζει εσάς, εγγίζει την κόρην του οφθαλμού αυτού.
Ζαχαρίας β’ 8


Με μια τέτοια ευαισθησία!

Μια ταλαιπωρία στην υγεία μας μπορεί να μας φέρει πιο κοντά στον ζωντανό Θεό που πιστεύουμε, να μας αποκαλύψει αλήθειες και υποσχέσεις του Λόγου Του με ιδιαίτερο
τρόπο. Ήταν καλοκαίρι κι ένα πιστό παιδί του Θεού έκανε τις βουτιές στην καθαρή θάλασσα. Σ’ ένα μακροβούτι αναδεύτηκε η άμμος του βυθού κι όταν βγήκε είχε μια ενό–
χληση στο μάτι, που άρχισε να δακρύζει, προσπαθώντας να αποβάλει έναν κόκκο άμμου. Μετά από λίγο άρχισε να το τρίβει ασυναίσθητα, για να ανακουφιστεί. Όσο συνέχιζε το τρίψιμο, συνέχιζαν και τα δάκρυα, μα το πρόβλημα επιτεινόταν. Εν τω μεταξύ γρατζουνίστηκε τόσο άσχημα ο κερατοειδής του ματιού, που σε δυο – τρεις ώρες άρχισε να έχει αβάσταχτους πόνους. Η συνέχεια ήταν στο νοσοκομείο, αλλά η πνευματική συνέχεια θα ακολουθεί τον πιστό αυτό άνθρωπο για καιρό. «Πρώτη μου φορά κατάλαβα πόσο ευαίσθητα είναι τα μάτια μας, πόσο ένα τόσο μικρό ξένο σώμα μπορεί να τα πληγώσει. Τόσο πολύτιμος είμαι για τον Θεό, ώστε όποιος με αγγίζει είναι σαν να αγγίζει την κόρη του ματιού Του;»
Με αυτόν τον παραστατικό τρόπο μιλώντας ο Ίδιος ο Κύριος του Ουρανού και της Γης μας θυμίζει πόσο μας νοιάζεται όταν η αδικία μας πνίγει, όταν οι συνθήκες και οι άνθρωποι γύρω μας γίνονται σκληροί και αμείλικτοι. Όπως κάποιος θα προστατεύσει το μάτι του, έτσι ο Θεός μας θα μας καλύψει με την αγάπη Του, θα μας περικυκλώσει με τους αγγέλους Του, θα διεκδικήσει για μας το δίκιο μας και θα μας δώσει ειρήνη. Αν κάποιος σε κατατρέχει, αν φοβάσαι πως σου έχουν στήσει παγίδα, ησύχασε με πίστη και πεποίθηση ότι ο Κύριος θα σε καλύψει. Η σκιά του χεριού Του θα πέσει επάνω σου προστατευτικά και κανείς δεν θα μπορέσει να σε πειράξει, γιατί είσαι δικός Του. Αν έχεις Κύριο τον Κύριο του Σύμπαντος, δεν χρειάζεται να φοβάσαι κανέναν!

Κύριέ μου, μέσα στον κόσμο της αδικίας και της υποκρισίας, κάνε να νιώθω το μάτι Σου στραμμένο επάνω μου, την καρδιά Σου ευαίσθητη για μένα, να Σου εμπιστεύομαι τα πάντα και να ησυχάζω!



Σάββατο 4 Απριλίου 2015

Η εφασφάλιση





…εις το να κρατήσωμεν την προκειμένην ελπίδα την οποίαν έχομεν, ως άγκυραν της ψυχής ασφαλή τε και βεβαίαν, και εισερχομένην εις το εσωτερικόν του καταπετάσματος όπου ο Ιησούς εισήλθεν υπέρ ημών πρόδρομος…
Εβραίους ς’ 18–20
Η εφασφάλιση
Ζούσε στο εξωτερικό. Ήταν νέα γυναίκα, με μικρά παιδιά, όταν διαγνώσθηκε καρκίνος του μαστού. Έκανε όλα όσα έπρεπε, χειρουργήθηκε, και μετά πήγε σ’ έναν καλό ογκολόγο. «Σας παρακαλώ, γιατρέ», του είπε, «θέλω να κάνω ό,τι χρειάζεται, για να εξασφαλιστώ!» Ο γιατρός αυτός ήταν πολύ μακριά από το σπίτι της, είχε οδηγήσει πολλά χιλιόμετρα για να πάει. «Πείτε μου σας παρακαλώ», είπε ο γιατρός. «Ερχόμενη εδώ με το αυτοκίνητό σας, πόσες φορές πατήσατε φρένο; Πόσοι σας προσπέρασαν και πόσους προσπεράσατε; Πόσο εξασφαλισμένη ήσαστε κάνοντας κάτι τέτοιο; Η θεραπεία πάντως, που θα κάνετε για την περίπτωσή σας, θα σας εξασφαλίσει καλύτερα απ’αυτό.
Όλοι θέλουν εξασφάλιση, σιγουριά, σταθερότητα. Μα πού να βρεθεί; Όλα είναι τόσο αβέβαια και ρευστά. Από την υγεία έως τα οικονομικά. Και συχνά από κει που δεν το
περιμένεις, κινδυνεύεις περισσότερο. Η κοπέλα της ιστορίας μας κατάλαβε ότι δεν μπορούσε κανείς να της εξασφαλίσει σιγουριά για τη ζωή της, περισσότερο απ’ ό,τι οι
καθημερινές συνθήκες το επιτρέπουν. Η καλύτερη εξασφάλιση είναι να τακτοποιήσουμε το θέμα της αιωνιότητας. Όσο και αν κρατήσει αυτή η ζωή, με όση υγεία και με όση
οικονομική άνεση κι αν έχουμε, κάποτε τελειώνει, σύντομα μάλιστα. Και ακολουθεί μια απέραντη αιωνιότητα. Αυτή, πού θα την περάσουμε; Αυτό είναι το σημαντικό. Είναι
κάτι το αμετάκλητο. Κάτι για το οποίο πρέπει να προετοιμαστούμε από τώρα. Τώρα επιλέγουμε το πού θα περάσουμε την αιωνιότητα. Χωρίς τον Χριστό, η κατάληξη είναι
τραγική, στην αιώνια απώλεια. Με τον Χριστό Σωτήρα και Κύριό μας, μας περιμένει ο Ουρανός, η αιώνια δόξα!
Κύριέ μου, με έφερες από το σκοτάδι στο φως και από το θάνατο στη ζωή, τι καλύτερη εξασφάλιση μπορώ να θέλω! Κράτησέ με κοντά Σου, στο θέλημά Σου, στην υπακοή του αγίου Λόγου Σου, κάθε μέρα!




Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

Ανύπαρκτη… κρουαζιέρα





Ας μη σας εξαπατήση τις κατ’ ουδένα τρόπον…
Β’ Θεσσαλονικείς β’ 3


Ανύπαρκτη… κρουαζιέρα

Μεγάλη αίσθηση προκάλεσε σε όλο τον κόσμο το ναυάγιο του μεγάλου και υπερσύγχρονου κρουαζιερόπλοιου «COSTA CONCORDIA» τον Ιανουάριο του 2012. Αυτό που κολούθησε, λίγοι το πληροφορήθηκαν, αλλά ακόμη μεγαλύτερη αίσθηση τους προκάλεσε: Λίγες μέρες μετά από το ναυάγιο, μια Αμερικανική τράπεζα έστειλε διαφημιστικά πακέτα για όσους θα διέθεταν την πιστωτική της κάρτα, με προσφορές για ένα επταήμερο ταξίδι στις 25 Φεβρουαρίου με το βυθισμένο ήδη «COSTA CONCORDIA»! Η καμπάνια μιλούσε για «μοναδική ευρωπαϊκή εμπειρία»! Όταν αντιλήφθηκαν την γκάφα τους, οι αρμόδιοι ζήτησαν συγνώμη από όσους έλαβαν το φυλλάδιο.

Αυτοί το έκαναν άθελά τους, από αμέλεια να αποσύρουν τη διαφημιστική καμπάνια εγκαίρως, αλλά άλλοι το κάνουν σκόπιμα κάθε μέρα, να μας εξαπατούν με διάφορους
εύσχημους τρόπους, για να αποσπάσουν την προσοχή μας και τα χρήματά μας. Αυτό το γνωρίζει ο πολύς κόσμος και προσέχει. Εκείνο που δεν γνωρίζουν όμως, είναι ότι
κάποιος προσπαθεί να μας εξαπατήσει όλους και μάλιστα να αποσπάσει, όχι τα χρήματά μας, την ψυχή μας την ίδια! Είναι ο εχθρός μας ο διάβολος, που καλά κρυμμένος
πίσω από διάφορα πράγματα αυτού του κόσμου, ενεδρεύει με πονηρούς σκοπούς. Κρύβεται πίσω από μια πολλά υποσχόμενη καριέρα, μια ζηλευτή θέση, έναν επιτυχημένο γάμο, πίσω από κοινωνικές σχέσεις και γνωριμίες, πίσω από μια άνετη και εύκολη ζωή. Όχι ότι όλα αυτά είναι άσχημα ή αμαρτωλά. Σκοπό όμως έχει να μας κάνει περισπασμό. Να σκεφτόμαστε αυτά, να τα επιδιώκουμε με όλη μας τη δύναμη και να μη σκεφτούμε τον Θεό, την αγάπη Του, την ανάγκη μας για σωτηρία. Να αναλώσουμε έτσι τη ζωή μας κυνηγώντας εφήμερες χίμαιρες και κάποια μέρα να φτάσουμε στην άλλη όχθη με άδεια χέρια, χαμένοι αιώνια!

Κύριέ μου, μην ξεγελαστώ και χάσω τη ζωή μου σε άσκοπα πράγματα, αλλά να ακουμπήσω όλη μου την αγάπη σε Σένα, να ζήσω για Σένα, να υπηρετήσω Εσένα και να έρθω με τα χέρια γεμάτα καρπό μπροστά στο θρόνο Σου εκείνη την ημέρα.



Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Η «τέλεια» εξαπάτηση







Εγκρατεύθητε, αγρυπνήσατε· διότι ο αντίδικός σας διάβολος, ως λέων ωρυόμενος, περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη.
Β’ Πέτρου ε’ 8

Η «τέλεια» εξαπάτηση

Στις μέρες μας υπάρχει μεγάλη αύξηση στις ληστείες και κλοπές και πρέπει πολύ να προσέχουμε. Το παρακάτω περιστατικό ξεπερνάει σε φινέτσα και προγραμματισμό
όλα τα συνηθισμένα. Η γυναίκα είχε ένα μεγάλο γιο. Μια μέρα, ενώ ο γιος της έλειπε στη δουλειά, της χτύπησαν κάποιοι το κουδούνι και της είπαν ότι έρχονται εκ μέρους του. Τους χρωστούσε, είπαν, 9000 ευρώ και τους είχε στείλει να την πάρουν, να πάνε μαζί στην τράπεζα να τους τα δώσει. Η γυναίκα, όπως ήταν φυσικό, έδειξε κάποια δυσπιστία. «Μα δεν μου έχει πει τίποτε», διαμαρτυρήθηκε. «Αμέσως, να τον πάρουμε στο τηλέφωνο να σας το πει ο ίδιος». Και πήραν με το κινητό τους το γιο της, όπως της είπαν, και της τον έδωσαν να μιλήσει. Η γυναίκα είναι σίγουρη πως άκουσε τη φωνή του παιδιού της στην άλλη άκρη της γραμμής να της λέει: «Μαμά, κάνε μου αυτή τη χάρη, δεν σου το είπα γιατί ντρεπόμουνα, πήγαινε και δώσ’ τους τα και θα σου εξηγήσω όταν έρθω». Τι να κάνει, πήγε μαζί τους, έκανε ανάληψη και τους τα έδωσε. Η αστυνομία, που επιλήφθηκε της υπόθεσης αργότερα, — γιατί ο γιος της γύρισε και δεν είχε ιδέα για όλα αυτά – είπε πως, εκτός του ότι είχαν κάποιον που μπορούσε να μιμείται φωνές, θα είχαν και γνωστό στην τράπεζα, που ήξερε τις καταθέσεις τους και είχε φροντίσει να υπάρχουν τόσα χρήματα διαθέσιμα για ανάληψη.
Χρειάζεται να είμαστε άγρυπνοι, γιατί υπάρχει ένας άλλος ύπουλος κλέφτης, ο διάβολος, που θα θελήσει να μας κάνει πολύ μεγαλύτερη ζημιά. Να μας κλέψει την ειρήνη μας, τη χαρά μας, τις ώρες που έχουμε με τον Κύριό μας και με τα πνευματικά μας αδέλφια. Να μας κλέψει τη μελέτη μας από τον Λόγο Του, να μας κλέψει το χρόνο μας, το ενδιαφέρον μας, την πνευματική μας πρόοδο και αύξηση. Μόνον προσκολλημένοι στον Κύριό μας μπορούμε να είμαστε ασφαλείς.

Κύριέ μου, θέλω να είσαι ο απόλυτος Κύριος της καρδιάς μου και της μέρας μου, ώστε να μη με βρει ευάλωτο ο εχθρός της ψυχής μας και με κάνει να χάσω τα δώρα Σου.



Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Πνευματικά πλούτη






διά των οποίων εδωρήθησν εις ημάς αι μέγισται και τίμιαι επαγγελίαι, ίνα διά τούτων γίνητε κοινωνοί θείας φύσεως, αποφυγόντες την εν τω κόσμω υπάρχουσαν διά της επιθυμίας διαφθοράν.
Β’ Πέτρου α’ 4

Πνευματικά πλούτη

Ήταν μια φτωχή γυναίκα, χριστιανή, πριν αρκετά χρόνια στη Σκωτία, πολύ φτωχιά. Μια μέρα πήγε και βρήκε τον ποιμένα της εκκλησίας, να τη βοηθήσει να βρει κάποια δουλειά. Εκείνος τη ρώτησε αν είχε τίποτε συγγενείς. Η ηλικιωμένη γυναίκα απάντησε ότι είχε ένα γιο που εργαζόταν για την κυβέρνηση στην Ινδία. «Δεν σας στέλνει τίποτε;» την ρώτησε. «Φυσικά, μου γράφει γράμματα όλο αγάπη και συνήθως βάζει μέσα στο φάκελο και κάτι όμορφα χαρτιά, με ωραίες εικόνες επάνω τους. Τα φυλάω μέσα στη Βίβλο μου. Δεν θέλω όμως να του πω για τη φτώχεια μου και ότι έχω ανάγκη από χρήματα». «Θα σας πείραζε να μου δείξετε αυτά τα χαρτιά;» Η γυναίκα πήγε κι έφερε τη Βίβλο της κι έβγαλε μέσα από τις σελίδες της…χαρτονομίσματα μεγάλης αξίας. «Ορίστε, έχετε όλα αυτά τα χρήματα και δεν το γνωρίζατε!»
Μέσα στις σελίδες της Αγίας Γραφής έχει ο Θεός για μας ανυπολόγιστα πνευματικά πλούτη. Κι όμως υπάρχουν πολλοί, που ενώ κρατούν τη Βίβλο στα χέρια τους ή την έχουν
στη βιβλιοθήκη ή στο κομοδίνο τους, αγνοούν αυτά τα πλούτη. Βρίσκονται εκεί για μας και γίνονται δικά μας, όταν η καρδιά μας είναι έτοιμη να τα δεχτεί. Όταν ανοίξει στην αγάπη του Θεού. Όταν πάψουμε να κοιτάζουμε με το ένα μάτι τις προσφορές του κόσμου. Όταν πάψουμε να δίνουμε σημασία και τροφή στις επιθυμίες μας καις στις έλξεις της αμαρτίας. Τότε όλος αυτός ο θησαυρός του Θεού θα αρχίσει να σημαίνει πολλά για μας. Τότε η ειρήνη και η χαρά του Χριστού θα πλημμυρίσει την καρδιά μας. Τότε οι υποσχέσεις Του θα ζωντανέψουν μπροστά μας καθώς θα προχωρούμε στο δύσκολο δρόμο αυτής της γης. Τότε θα είμαστε πραγματικά πλούσιοι!

Κύριέ μου, δεν με κάλεσες σε φτώχεια και κακομοιριά, αλλά σε δόξα και απόλαυση του Προσώπου Σου. Δώσε μου να γνωρίσω και να αξιοποιήσω τα όσα Εσύ μου χαρίζεις μέσα από τον Άγιο Λόγο Σου, ώστε κάθε μέρα να έρχομαι πιο κοντά Σου, να Σου μοιάζω όλο πιο πολύ.




Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Τα μάτια του πατέρα






Και δεν είναι ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού,
αλλά τα πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις
τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώ–
σωμεν λόγον.
Εβραίους δ’ 13

Τα μάτια του πατέρα

Ένας φοιτητής, που σπούδαζε μακριά από το σπίτι του, είχε μια φωτογραφία του πα–
τέρα του πάνω στο γραφείο του. Κάθε φορά που επρόκειτο να κάνει κάτι κακό, που
ήξερε πως ο πατέρας του δε θα το ενέκρινε, έβαζε τη φωτογραφία κάτω ανάποδα, ώ–
στε να μην τη βλέπει και του φέρνει ενοχές.
Δεν άντεχε να τον κοιτάζουν τα καθαρά και ειλικρινή μάτια του πατέρα του, έστω και
μέσα από τη φωτογραφία. Ένα βράδυ ο νεαρός είχε γυρίσει όπως συνήθως τη φω–
τογραφία, γιατί είχε μαζέψει κάτι φίλους να παίξουν χαρτιά. Εκεί που κάπνιζαν παίζο–
ντας αμέριμνοι, φάνηκε ο πατέρας στην πόρτα. Τώρα ο γιος είχε να αντικρίσει από
κοντά τα καθαρά μάτια του πατέρα του και βρέθηκε σε φοβερή αμηχανία.
Δεν είναι ούτε σοφό ούτε αποτελεσματικό να προσπαθούμε να «κλείσουμε» τα μάτια
του Θεού και να κάνουμε το δικό μας. Πώς είναι δυνατόν να κρυφτούμε από Αυτόν που
είναι η ζωή μας, η πνοή μας και τα πάντα;
Αυτός έχει στραμμένο το μάτι Του επάνω μας κάθε στιγμή. Η πραγματικότητα αυτή
σ’ άλλους φέρνει χαρά και αγαλλίαση και σ’ άλλους βάρος και ενοχές. Τα λυτρωμένα
παιδιά του Θεού απολαμβάνουν την παρουσία Του και τον έλεγχό Του στο καθημε–
ρινό τους περπάτημα. Αγαπούν το θέλημά Του και το θέλουν να τους οδηγεί σ’ αυτό.
Οι άλλοι… θα ήθελαν να μην τους έβλεπε και τόσο στενά…. Αποφεύγουν να το σκέ–
φτονται πως θα λογοδοτήσουν μια μέρα.
Πόσο αδέξια αποδιώχνουν το καθαρό Του βλέμμα, το γεμάτο αγάπη και πόνο!
Κύριέ μου, η κουτοπονηριά της αμαρτίας δεν ταιριάζει στον άγιο και αγαθό Κύριο.
Κάνε με σοβαρό με την άγια αγάπη Σου.

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ.
ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ ΟΣΟ ΤΗΝ ΚΥΝΗΓΑΣ.
ΑΝ ΟΜΩΣ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ ΣΤΟΝ
ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ
ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ
ΕΠΑΝΩ ΣΟΥ.







Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Ο αντικαταστάτης μας






… του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού όστις έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών, διά να μας λυτρώση από πάσης ανομίας, και να μας καθαρίσει εις εαυτόν…
Τίτον β’ 13, 14
 
Ο αντικαταστάτης μας

Στην ιστορία της Περσίας υπάρχει ένα πολύ συγκινητικό περιστατικό. Δώδεκα άντρες είχαν διαπράξει ληστεία και δολοφονία κάτω από τα τείχη της πόλης. Ο βασιλιάς αποφάνθηκε ότι μόλις βρεθούν οι ένοχοι, θα θανατωθούν. Μετά από λίγο καιρό τους συνέλαβαν και τους καταδίκασαν σε θάνατο. Την ημέρα της εκτέλεσης πολλοί είχαν συγκεντρωθεί με δάκρυα στα μάτια. Ο λόγος ήταν ότι ένας από τους καταδικασμένους ήταν ένας νεαρός, πολλά υποσχόμενος. Έκλαιγαν και ζητούσαν την απαλλαγή του. Όμως δεν υπήρχε καμιά τέτοια περίπτωση. Ξαφνικά πετάχτηκε από το πλήθος ο πατέρας του νεαρού. Παρακάλεσε το βασιλιά να του επιτρέψει να πάρει εκείνος τη θέση του παιδιού του. «Είναι νέος και αρραβωνιασμένος. Ξέρω ότι είναι ένοχος και αξίζει να πεθάνει. Δεν θα ικανοποιηθεί όμως ο νόμος αν πεθάνω εγώ στη θέση του;» Ο βασιλιάς αποφάσισε να δεχτεί την αντικατάσταση. Ο γιος κατασυντριμμένος φώναζε και παρακαλούσε να τον αφήσουν να πεθάνει για να πληρώσει την ποινή που του άξιζε. Τελικά ο πατέρας εκτελέστηκε στη θέση του. Καταδικασμένοι σε θάνατο ήμασταν, αιώνιο θάνατο, εξαιτίας της αμαρτίας μας. Δεν υπήρχε περίπτωση να σωθούμε. Όσα καλά έργα και να κάναμε. Όσο ηθική ζωή και αν προσπαθούσαμε να ζήσουμε. Όσο και να κλαίγαμε και να μετανοούσαμε. Είχαμε ανάγκη από Σωτήρα. Και ήρθε ο Γιος του Θεού. Άφησε τη δόξα Του στον Ουρανό και ήρθε στη γη μας, φτωχός, ταπεινός, μα με εξουσία! Πήρε το φορτίο μας επάνω Του, όλη μας την καταδίκη. Και πλήρωσε στο Σταυρό με το άγιο αίμα Του. Πέθανε στη θέση τη δική μας. Για να μπορούμε τώρα να ζήσουμε μια νέα ζωή, στα ίχνη Του! Καθαρισμένοι, πλυμένοι στο αίμα του Αμνού, λυτρωμένοι δικοί Του!

Κύριέ μου, γονατίζω μπροστά Σου με καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη για την ανείπωτη θυσία, για το Σταυρό, για το Αίμα! Θέλω να Σου ανήκω, να ζήσω για Σένα και κάθε μου
ανάσα να Σε δοξάζει!




Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Νίκη με τη δύναμή Του







Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν…
Α’ Κορινθίους ι’ 13
Νίκη με τη δύναμή Του

Σε μια μεγάλη βιοτεχνία κεραμικών ο επιστάτης, που ήταν χριστιανός, μπήκε σε μεγάλο πειρασμό μια μέρα, την ώρα που εργαζόταν. Το αφεντικό, που ετοίμαζε τις φόρμουλες σε ένα μικρό προσωπικό του γραφείο, έφυγε για λίγο και άφησε απρόσεχτα το βιβλιαράκι του πάνω στο γραφείο του ανοιχτό. Ο επιστάτης μπήκε στο δωμάτιο για να πάρει κάποια χρώματα και είδε αυτό το βιβλίο. Περιείχε μυστικά ανυπολόγιστης αξίας και θα μπορούσε να αντιγράψει μερικά. Υπήρχαν πολλοί που θα μπορούσαν να συνεργαστούν μαζί του για να φτιάξουν ένα κεραμικό ισάξιο αυτής της βιοτεχνίας. Θα πλούτιζε. Πολλές σκέψεις πέρασαν από το μυαλό του, όμως γρήγορα η μάχη μέσα του σταμάτησε, γιατί κοίταξε ψηλά. Έκλεισε το μικρό βιβλίο και είπε: «Ο Χριστός θα νικήσει!» Έπειτα βρήκε το αφεντικό και του έδωσε το βιβλίο. Συνέχισε να εργάζεται ως απλός επιστάτης για πολλά χρόνια και είχε πραγματική χαρά στην ψυχή του, γιατί ήξερε ότι ανήκε στον ζωντανό και αληθινό Θεό και δεν Τον είχε προδώσει.

Πειρασμοί σίγουρα θα υπάρχουν. Κοντά μας, πολύ κοντά. Η καρδιά μας εύκολα παρασύρεται και η ανθρώπινη παλιά φύση μέσα μας κάποια στιγμή ξυπνά. Μα η δύναμη του Χριστού είναι πιο μεγάλη. Μαζί Του μπορούμε να νικήσουμε τον πειρασμό και να πούμε «ύπαγε οπίσω μου Σατανά», αν βάλουμε πρώτο στη ζωή μας το θέλημά Του. Τι νόημα έχουν τα πλούτη, τα υλικά αγαθά, η γνώμη των ανθρώπων, αν δεν μπορούμε να Τον κοιτάξουμε κατά πρόσωπο με καθαρή καρδιά; Τι είναι αυτό που βαραίνει τελικά στη συνείδησή μας; Η πρόσκαιρη απόλαυση ή το «εύγε δούλε αγαθέ και πιστέ» από το στόμα του Κυρίου μας; Από αυτή την επιλογή θα κριθεί το αν θα κερδίσουμε τη μάχη.

Κύριέ μου, όσο κοντά μου κι αν είναι ο πειρασμός κι όσο μεγάλος και σπουδαίος αν φαντάζει, δίνε μου τη δύναμη να τον νικώ, να Σε κοιτάζω στα μάτια και να προχωρώ στον άγιο δρόμο Σου με χαρά!




Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Έδωσε τη ζωή Του για σένα!





Κάποιος κήρυκας προσπαθούσε να εξηγήσει την αγάπη του Χριστού και διηγήθηκε την ιστορία μιας μητέρας, που πήρε το μωρό της κάποια νύχτα για να περάσει τα βουνά.
Αλλά έπεσε χιόνι και έχασε το δρόμο της. Κατάκοπη, αναγκάστηκε τελικά να ξαπλώσει στο χιόνι και να σκεπάσει το παιδί με το σάλι της. Το επόμενο πρωί την βρήκαν νεκρή. Το μωρό ήταν ζωντανό. «Αν ακόμη ζει», συνέχισε ο ιεροκήρυκας, «θα είναι γύρω στα τριάντα. Αν γνωρίζει αυτή την ιστορία του, ότι η μητέρα του έδωσε τη ζωή της για να τον σώσει, σίγουρα η καρδιά του θα είναι γεμάτη από αγάπη γι’ αυτή. Κι εσύ, φίλε μου, είσαι χειρότερος από έναν αχάριστο γιο αν δεν αγαπάς τον Ιησού Χριστό που πέθανε για να σε σώσει!» Μετά από λίγες μέρες κάλεσαν αυτόν τον άνθρωπο του Θεού στο κρεβάτι ενός ετοιμοθάνατου άρρωστου νέου άνδρα, που είχε κυλιστεί στην αμαρτία. Ήταν ο γιος εκείνης της γυναίκας. Είχε συμβεί να μπει στην εκκλησία εκείνο ακριβώς το πρωινό και να κούσει την ιστορία, τη δική του ιστορία. Λίγο πριν σβήσει η τελευταία του πνοή, δέχτηκε τον Ιησού Χριστό στην καρδιά του, Σωτήρα του και Κύριό του και έφυγε μαζί Του για την άλλη όχθη!

Δεν χρειάζεται να κυλιστείς στην αμαρτία, για να νιώσεις αμαρτωλός. Ούτε χρειάζεται να φτάσεις στο χείλος του θανάτου για να ζητήσεις το έλεος και τη συγχώρηση του Θεού. Ο Χριστός σε αγαπάει, έδωσε τη ζωή Του για σένα. Σε περιμένει, σε ψάχνει, θέλει να σε σώσει, τώρα! Η αμαρτία, χωρίς να το καταλαβαίνεις, σου σκάβει την ψυχή και νομίζεις ότι όλα σου φταίνε, αλλά φταίει μέσα σου, η καρδιά σου. Ο Χριστός μπορεί να την αλλάξει, να σε αναγεννήσει, να σε κάνει καινούργιο άνθρωπο, λυτρωμένο, ελεύθερο, δυνατό! Για ένα ήρθε στη γη, και δεν είναι αυτό καθόλου εγωιστικό να το πάρεις έτσι. Το αντίθετο μάλιστα, περιμένει να το αναγνωρίσεις και να Του πεις ευχαριστώ!

Κύριέ μου, Εσύ πρώτος με αγάπησες. Αξίωσέ με κι εμένα να Σε αγαπήσω με όλη μου την καρδιά και να ζήσω για Σένα!




Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Μπροστά στο βασιλιά







Ο von Zealand, ο σπουδαίος στρατηγός του Φρειδερίκου του Μέγα, ήταν πραγματικός χριστιανός, όμως ο βασιλιάς ήταν χλευαστής. Μια μέρα ο βασιλιάς έκανε υποτιμητικά αστεία για τον Σωτήρα και όλο το παλάτι σειόταν από τα γέλια. Ο von Zealand δεν άντεξε άλλο. Είχε κερδίσει πολλές μάχες υπέρ της Πρωσίας και είχε σώσει πολλές φορές το βασιλιά. Τώρα έπρεπε να δώσει κι αυτή τη μάχη. Σηκώθηκε λοιπόν όρθιος και μπροστά σε όλους ύψωσε το γκρίζο του κεφάλι και είπε: «Κύριοι, γνωρίζετε ότι τον θάνατο δεν τον φοβάμαι. Γνωρίζετε ότι έχω πολεμήσει σε 38 μάχες και τις κέρδισα όλες. Τα μαλλιά μου άσπρισαν. Είμαι πια γέρος. Σύντομα θα βρεθώ στην παρουσία Κάποιου, που είναι πιο σπουδαίος από οποιονδήποτε άλλο, τον Μέγα Θεό, που με έσωσε από την αμαρτία μου, τον Κύριο Ιησού Χριστό, που εσείς τώρα βλασφημείτε. Κύριοι, δεν αντέχω να ακούω να μιλούν έτσι για τον Σωτήρα μου. Σας χαιρετώ σαν ένας ηλικιωμένος που αγαπά τον Χριστό και στέκεται στο χείλος της αιωνιότητας!» Ο Φρειδερίκος τότε με τρεμάμενη φωνή είπε: «Στρατηγέ, σου ζητώ συγνώμη!» Και η παρέα διαλύθηκε ήσυχα… Κανένα πρόσωπο δεν είναι πιο σημαντικό από Εκείνον. Είναι ο Σωτήρας μας. Είναι ο Κύριος του Ουρανού και της Γης. Είναι ο Δημιουργός μας. Έδωσε το αίμα Του, τη ζωή Του για μας. Αξίζει όχι μόνο το σεβασμό μας, αλλά όλη την ευγνωμοσύνη της καρδιάς μας, τη ζωή μας ολόκληρη να Του δώσουμε. Να μη διστάσουμε να δώσουμε τη μαρτυρία μας γι’ Αυτόν, μπροστά σε οποιονδήποτε. Στην οικογένειά μας, στους φίλους μας, στους συναδέλφους μας… Αν ντραπούμε μπροστά στους ανθρώπους να Τον ομολογήσουμε, δεν θα έχουμε θέση μαζί Του στον Ουρανό. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, της ηθικής απαξίωσης και της αδιαφορίας για τον Θεό, ας υψώσουμε τη σημαία της σωτηρίας Του, της αλήθειας Του που λυτρώνει, που ελευθερώνει!

Κύριέ μου, με θάρρος και με παρρησία θέλω να μιλώ για σένα, όχι μόνο με τα λόγια μου, μα με τη ζωή μου και τη συμπεριφορά μου ολόκληρη, με γλυκύτητα και σοβαρότητα, με αλήθεια και συνέπεια!





Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Επιστροφή!








«Ο Κύριος είναι η μερίς της κληρονομίας μου….  Έλαβον ωραιοτάτην κληρονομίαν» (Ψαλμ. ις’ 5-6)

Ένας νέος, γόνος εύπορης οικογένειας, ζώντας όμως μέσα στην ασωτία και την αμαρτία, ανάγκασε τον πατέρα του να σταματήσει να του δίνει χρήματα ελπίζοντας ότι έτσι θα τον συνετίσει.  Αυτό όμως τον έκανε να αντιδράσει βίαια και να φύγει από το σπίτι.  Αλλά τα χρήματα τελείωσαν και οι φίλοι δεν ήταν τώρα πρόθυμοι να τον δανείζουν.  Μια μέρα που έλειπαν όλοι από το σπίτι μπήκε μέσα και πήγε κατ’ ευθείαν στο χρηματοκιβώτιο με σκοπό να αρπάξει το περιεχόμενο.  Εκεί όμως βρήκε τη διαθήκη του πατέρα του.  Περίεργος, αν και βέβαιος ότι τον είχε αποκληρώσει την άνοιξε, με έκπληξη όμως είδε ότι ο πατέρας τον είχε συμπεριλάβει στους κληρονόμους του με ίσο μερίδιο.  Εδώ, η καρδιά του ράγισε.  Σκέφτηκε πόσο πόνο και θλίψη είχε προκαλέσει στον πατέρα του.  «Και όμως, αυτός με θεωρεί παιδί του και με αγαπάει ακόμα!»

Ο Θεός μισεί την αμαρτία αλλά αγαπάει τον αμαρτωλό.  Γι’ αυτόν έχει ετοιμάσει σωτηρία και «κληρονομιά άφθαρτη στους ουρανούς», αν μόνον αναγνωρίσει την αμαρτία του και επιστρέψει!






Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Τι είναι για σένα;









«Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Αυτός χθες και σήμερον και εις τους αιώνας» (Εβρ. ιγ’ 8)

Το Ευαγγέλιο φέρνει μπροστά μας τη μεγαλειώδη διακήρυξη ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο αιώνιος και αναλλοίωτος Υιός του Θεού που έγινε Υιός ανθρώπου και «έχει ορισθεί από τον Θεό να κρίνει τον κόσμο με δικαιοσύνη» (Πράξ. ιζ’ 31).  Στην επίγεια ζωή Του όμως δεν είχε αυτή την αποδοχή.  Πολλοί Τον θεωρούσαν προφήτη, άλλοι όμως έλεγαν ότι πλανά τα πλήθη (Ιωάνν. ζ’ 12).  Για τον αρχιερέα Καϊάφα, ήταν Αυτός που έπρεπε να πεθάνει για να μη χαθεί το έθνος (Ιωάνν. ια’ 49-50).  Για τον Ιούδα, ήταν το αντικείμενο οικονομικής συναλλαγής με τους αρχιερείς (Ματθ. κς’ 15-16).  Για τον Θωμά, ήταν ο Κύριός του και ο Θεός του (Ιωάνν. κ’ 28).  Για τη γυναίκα από τη Σαμάρεια, ήταν Αυτός που της πρόσφερε το νερό της ζωής.  Για τον Παύλο, ήταν «Αυτός που τον αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό Του για χάρη του» (Γαλ. β’ 20) και για τον Πέτρο, ήταν «ο Υιός του Θεού του ζώντος» (Ιωάνν. ς’ 69).  Για σένα, αγαπητέ μας φίλε, τι είναι ο Χριστός;  Μάθε γι’ Αυτόν από το Ευαγγέλιο, πίστεψέ Τον και δέξου Τον Σωτήρα σου σήμερα που η χάρη Του ακόμα σε περιμένει!






Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

Ο Φάρος!









«Ο Κύριος θέλει είσθαι εις σε φως αιώνιον» (Ησαΐας ξ’ 19)

Οι φάροι, παρά τα υπερσύγχρονα μέσα ναυσιπλοΐας, δεν θα παύσουν να υπάρχουν και να στέλνουν το σωτήριο φως τους στα πλοία που ταξιδεύουν.  Ένας καθηγητής της Ναυτικής Ακαδημίας έλεγε:  «Είναι πιο συχνό να σωθείς από ένα φάρο παρά από ένα σωσίβιο».  Πόσα πλοία έχασαν τον προσανατολισμό τους μέσα στο πυκνό σκοτάδι και ναυάγησαν επειδή δεν υπήρχε ένας φάρος.  Στη ζωή, ο Θεός έστειλε έναν ζωντανό Φάρο, το Φως το Αληθινό, τον μονογενή Υιό Του, που προσφέρεται να σώσει τον άνθρωπο που ζει στο πνευματικό σκοτάδι.  Άπειροι άνθρωποι όμως ναυαγούν επειδή αγαπούν το σκοτάδι μάλλον παρά το φως, γιατί τα έργα τους είναι πονηρά και δεν θέλουν να ελεγχθούν από το φως (Ιωάνν. γ’ 19).

Αγαπητέ μας φίλε, αυτό το αιώνιο Φως φωτίζει κάθε άνθρωπο.  Φωτίζει και σένα αν θέλεις να το δεις και να απολαύσεις τα δώρα της παρουσίας Του στη ζωή σου.  Μακάρι σήμερα να πεις από την καρδιά σου:  «Ο Κύριος είναι το Φως μου και η σωτηρία μου» (Ψαλμ. κζ’ 1).