Τα μάτια του πατέρα

Και δεν είναι ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού,
αλλά τα πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις
τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώ–
σωμεν λόγον.

Εβραίους δ’ 13

Τα μάτια του πατέρα

Ένας φοιτητής, που σπούδαζε μακριά από το σπίτι του, είχε μια φωτογραφία του πα–
τέρα του πάνω στο γραφείο του. Κάθε φορά που επρόκειτο να κάνει κάτι κακό, που
ήξερε πως ο πατέρας του δε θα το ενέκρινε, έβαζε τη φωτογραφία κάτω ανάποδα, ώ–
στε να μην τη βλέπει και του φέρνει ενοχές.
Δεν άντεχε να τον κοιτάζουν τα καθαρά και ειλικρινή μάτια του πατέρα του, έστω και
μέσα από τη φωτογραφία. Ένα βράδυ ο νεαρός είχε γυρίσει όπως συνήθως τη φω–
τογραφία, γιατί είχε μαζέψει κάτι φίλους να παίξουν χαρτιά. Εκεί που κάπνιζαν παίζο–
ντας αμέριμνοι, φάνηκε ο πατέρας στην πόρτα. Τώρα ο γιος είχε να αντικρίσει από
κοντά τα καθαρά μάτια του πατέρα του και βρέθηκε σε φοβερή αμηχανία.
Δεν είναι ούτε σοφό ούτε αποτελεσματικό να προσπαθούμε να «κλείσουμε» τα μάτια
του Θεού και να κάνουμε το δικό μας. Πώς είναι δυνατόν να κρυφτούμε από Αυτόν που
είναι η ζωή μας, η πνοή μας και τα πάντα;
Αυτός έχει στραμμένο το μάτι Του επάνω μας κάθε στιγμή. Η πραγματικότητα αυτή
σ’ άλλους φέρνει χαρά και αγαλλίαση και σ’ άλλους βάρος και ενοχές. Τα λυτρωμένα
παιδιά του Θεού απολαμβάνουν την παρουσία Του και τον έλεγχό Του στο καθημε–
ρινό τους περπάτημα. Αγαπούν το θέλημά Του και το θέλουν να τους οδηγεί σ’ αυτό.
Οι άλλοι… θα ήθελαν να μην τους έβλεπε και τόσο στενά…. Αποφεύγουν να το σκέ–
φτονται πως θα λογοδοτήσουν μια μέρα.
Πόσο αδέξια αποδιώχνουν το καθαρό Του βλέμμα, το γεμάτο αγάπη και πόνο!
Κύριέ μου, η κουτοπονηριά της αμαρτίας δεν ταιριάζει στον άγιο και αγαθό Κύριο.
Κάνε με σοβαρό με την άγια αγάπη Σου.

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ.
ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ ΟΣΟ ΤΗΝ ΚΥΝΗΓΑΣ.
ΑΝ ΟΜΩΣ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ ΣΤΟΝ
ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ
ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ
ΕΠΑΝΩ ΣΟΥ.