Υπάρχει κόλαση;

«Επειδή, αν τινές δεν επίστευσαν….. μήπως η απιστία αυτών θέλει καταργήσει την πίστιν του Θεού;» (Ρωμ. γ’ 3)

«Ήταν δηλαδή ανάγκη να έρθει ο Χριστός στη γη να μας σώσει;  Μήπως κινδυνεύουμε;» μου έλεγε ένας φίλος.  «Και βέβαια κινδυνεύουμε από την αμαρτία που κυβερνάει τη ζωή μας, μας απομακρύνει από τον Θεό και μας οδηγεί κατευθείαν στην κόλαση» του είπα.  «Μα εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχει κόλαση» ξαναείπε.  «Δικαίωμά σου, του απάντησα, αλλά η απιστία σου αυτή δεν καταργεί τον αόρατο αλλά υπαρκτό κίνδυνο της κόλασης.  Αν δεν υπήρχε, τότε ο Χριστός δεν ήταν ανάγκη να κατέβει στη γη μας και να θυσιαστεί για να μας σώσει.  Θα αδιαφορούσε για τον άνθρωπο και το μοιραίο τέλος του.  Αλλά ο Θεός είναι αγάπη.  Αγάπη θαυμαστή που ξεπερνάει την ανθρώπινη νόηση αλλά έχει και μακροθυμία.  Περιμένει τον άνθρωπο με υπομονή.  Φέρνει διάφορες περιστάσεις και ευκαιρίες στη ζωή του για να τον ξυπνήσει και να τον κάνει να ενδιαφερθεί για το αιώνιο μέλλον του, γιατί θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να έρθουν στην επίγνωση της αλήθειας» (Α’ Τιμοθ. β’ 4).